Le Ciel Tatoué - Julien Clerc

Les enfants du voyage

Sont malheureux

La petite fille des maneges

Est bien comme eux

Jamais les memes rues

Ni le meme regard

Toujours des inconnus

Toujours la meme histoire

-Refain-

Elle vit sous un grand ciel tatoué

De roses bleues, de roses bleues

Qui n’est jamais, jamais, jamais

Du meme bleu

Oh oh du meme bleu

Les lanceurs de couteaux

Sont amoureux

De la belle trapéziste

Qui se fout d’eux

Et la petite fille sait des choses

Qu’on ne sait pas

Des choses qu’on ne sait pas

Surtout a cet age la

-Refain-

Les enfants du voyage

Sont mystérieux

La petite fille des maneges

Est bien comme eux

Elle reve d’une maison

Ancrée au coin d’un feu

Et d’un ciel immobile

Toujours du meme bleu…

-Refain-

Kinderen van de reis

zijn ongelukkig

Het kleine carrouselmeisje

is net als zij

Nooit dezelfde straten

Noch dezelfde look

Altijd vreemden

Altijd hetzelfde verhaal

-Verfijnen-

Ze leeft onder een grote getatoeëerde hemel

Blauwe rozen, blauwe rozen

Wie is nooit, nooit, nooit?

hetzelfde blauw

Oh oh hetzelfde blauw

De messenwerpers

Zijn verliefd

Van de mooie trapezeartiest

Wie geeft er om hen?

En het kleine meisje weet dingen

Wat we niet weten

Dingen die we niet weten

Zeker op deze leeftijd

-Verfijnen-

Kinderen van de reis

zijn mysterieus

Het kleine carrouselmeisje

is net als zij

Ze droomt van een huis

Verankerd door een vuur

En een stille lucht

Altijd hetzelfde blauw...

-Verfijnen-