L'horizon Chimérique - Julien Clerc

Je me suis embarqu sur un vaisseau qui danse

Et roule bord sur bord et tangue et se balance,

Mes pieds ont oubli la terre et ses chemins

Les vagues souples m’ont appris d’autres cadences

Plus belles que le rythme las des chants humains.

A vivre parmi vous, hlas!

Avais-je une me?

Mes frres, j’ai souffert

Sur tous vos continents

A vivre parmi vous, hlas!

Avais-je une me?

Mes frres, j’ai souffert

Sur tous vos continents

Je ne veux que la mer, je ne veux que le vent

Pour me bercer, comme un enfant, au creux des lames.

Hors du port qui n’est plus qu’une image efface

Les larmes du dpart ne brlent plus mes yeux

Je ne me souviens pas de mes derniers adieux

ma peine, ma peine o vous ai-je lasse?

Voil, je suis parti plus loin que les Antilles

Vers des pays nouveaux lumineux et subtils

Je n’emporte avec moi pour toute pacotille

Que mon coeur

Mais les sauvages en voudront-ils?

ma peine, ma peine o vous ai-je lasse?

Voil je suis parti plus loin que les Antilles

Vers des pays nouveaux lumineux et subtils

Je n’emporte avec moi pour toute pacotille

Que mon coeur

Que mon coeur

Mais en voudront-ils?

Je me suis embarqu sur un vaisseau qui danse.

Ik ging aan boord van een schip dat danst

En rolt heen en weer en stampt en zwaait,

Mijn voeten zijn de aarde en haar paden vergeten

Zachte golven leerden me andere cadansen

Mooier dan het vermoeide ritme van menselijke liederen.

Om onder jullie te leven, helaas!

Had ik een ziel?

Mijn broeders, ik heb geleden

Op al je continenten

Om onder jullie te leven, helaas!

Had ik een ziel?

Mijn broeders, ik heb geleden

Op al je continenten

Ik wil alleen de zee, ik wil alleen de wind

Om me te wiegen, als een kind, in de holte van de messen.

Uit de poort die nu slechts een gewiste afbeelding is

De tranen van het vertrek branden niet meer in mijn ogen

Ik herinner me mijn laatste afscheid niet meer

mijn pijn, mijn pijn waar heb ik je vermoeid?

Nou, ik ben verder gegaan dan West-Indië

Naar heldere en subtiele nieuwe landen

Ik neem geen rommel mee

dat mijn hart

Maar zullen de wilden het willen?

mijn pijn, mijn pijn waar heb ik je vermoeid?

Hier ging ik verder dan West-Indië

Naar heldere en subtiele nieuwe landen

Ik neem geen rommel mee

dat mijn hart

dat mijn hart

Maar zullen ze het willen?

Ik ging aan boord van een dansend schip.