L'amour prend tout - Julien Clerc

Je ne trouvais plus mes mots

L’amour les prenait tous

Et le bord de la mer

Et ta main dans la mienne

L’amour mélangeait tout

Ta peau et le soleil

Le ciel et l’eau de mer

Là où il y avait nous

Il n’y a plus que l’amour

Qui nous prend tout, tout

Ta peau et le soleil

L’amour tout s’entremêle

Ta beauté criminelle

Et la peur de te perdre

Ce désir qui me tient

La nuit et le matin

Hier et demain

Là où il y avait nous

Il n’y a plus que l’amour

Qui nous prend tout, tout

Je ne trouve plus mes mots

Ou ils ne suffisent plus

Et le silence ressemble

Au temps perdu

Là où il y avait nous

Il n’y a plus que l’amour

Qui nous prend tout, tout

Qui nous prend tout

Ik kon mijn woorden niet vinden

Liefde heeft ze allemaal genomen

En de kust

En jouw hand in de mijne

liefde alles gemengd

Je huid en de zon

De lucht en het zeewater

Waar waren wij

Er is alleen nog liefde over

Wie neemt alles, alles

Je huid en de zon

Ik hou van alles met elkaar verweven

Jouw criminele schoonheid

En de angst om je kwijt te raken

Dit verlangen dat me vasthoudt

Nacht en ochtend

gisteren en morgen

Waar waren wij

Er is alleen nog liefde over

Wie neemt alles, alles

Ik kan mijn woorden niet vinden

Of ze zijn niet langer genoeg

En de stilte lijkt op

In verloren tijd

Waar waren wij

Er is alleen nog liefde over

Wie neemt alles, alles

Wie neemt alles van ons aan