Jour De Brouillard - Julien Clerc

Je m’baladais

Ca vous etonne?

Brouillard epais

Sur London town

Quelqu’un me fait signe

Fantom de charme

Et d’apres ses lignes

Sur’ment une femme…

Alors

Je me perds

Alors tout flambe

Elle s’eloign dans son imper

Je vois ses jambes

Et soudain’ment

Tout ma vie pour ce moment

En meme temps le tonerre tonne

Le soleil donn’sur

London !

London !

London town !

J’ai voyage

Mais cette histoire

Brouillard leger

Dans ma memoire

Seul’ment une etreinte

Lumiere eteinte

Dans un vieux palace

Tout a voix basse…

Alors, aujourd’hui

Quand les jours passent

On touch’les miroirs, et puis

La buee s’efface…

Et soudain’ment

Tout ma vie pour ce moment

En meme temps le tonerre tonne

Le soleil donn’sur

London !

London !

London town !

ik was aan het wandelen

Het verbaast je?

Dichte mist

In de stad Londen

Iemand zwaait naar me

Charmante geest

En volgens zijn regels

Zeker een vrouw...

Dus

ik raak verdwaald

Dus alles staat in brand

Ze loopt weg in haar regenjas

ik zie zijn benen

En opeens

Mijn hele leven voor dit moment

Tegelijkertijd dondert de donder

De zon schijnt op

Londen!

Londen!

Londenstad!

ik heb gereisd

Maar dit verhaal

lichte mist

In mijn geheugen

Alleen een knuffel

Lichten uit

In een oud paleis

Alles met zachte stem...

Dus vandaag

Als de dagen voorbij gaan

We raken de spiegels aan, en dan

De mist trekt weg...

En opeens

Mijn hele leven voor dit moment

Tegelijkertijd dondert de donder

De zon schijnt op

Londen!

Londen!

Londenstad!