Et Surtout - Julien Clerc

J’entends la porte grincer

Tu viens de sortir ou bien de rentrer

Je ne sais plus si j’ai chaud

Ou bien froid dans le dos

Tu disais: je vais marcher

Je repondais: va donc marcher…

Et je te voyais partir

Comme un bon souvenir

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Comme une ombre qui ne sait pas

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Tout au fond du sofa

De grands oiseaux noirs bleutés

Traversent le ciel d’un vol pressé

Ils vont sûrement où tu vas

Mais je ne les suis pas

«La vie est un grand festin»

Tu disais ça, je m’en souviens

Tu oublies de m’inviter

Ma mémoire est rouillée

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Comme une ombre qui ne sait pas

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Tout au fond du sofa

Un grand feu de pommes de pin

Qui brûle là près de ma main

Il a l’odeur de ta peau

De résine et de miel chaud

Les enfants sont au jardin

Et la saison commence bien

La radio dit qu’il fait beau

A Maracaïbo

Le temps passera et soudain

Tu t'éveilleras un beau matin

La mémoire chavirée

Par tout notre passé

Tu diras il est grand temps

Recommençons tout maintenant

Moi je n’aurai pas changé

Dans le temps et les années

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Comme une ombre qui ne sait pas

Et surtout ne te désole pas

Quand tu reviens quand tu t’en vas

Tu le sais bien je reste là

Tout au fond du sofa

Ik hoor de deur kraken

Ben je net uitgegaan of ben je net teruggekomen?

Ik weet niet of ik meer hot ben

Of koud in de rug

Je zei dat ik ga lopen

Ik antwoordde: ga lopen dan...

En ik zag je vertrekken

Als een goed geheugen

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Als een schaduw die het niet weet

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Diep in de bank

Grote blauwzwarte vogels

Steek de lucht over in een haastige vlucht

Ze gaan zeker waar jij gaat

Maar ik ben hen niet

"Het leven is één groot feest"

Dat zei je, ik herinner me

Je bent vergeten me uit te nodigen

Mijn geheugen is roestig

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Als een schaduw die het niet weet

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Diep in de bank

Een groot vuur van dennenappels

Dat brandt daar door mijn hand

Hij ruikt naar je huid

Hars en hete honing

De kinderen zijn in de tuin

En het seizoen begint goed

De radio zegt dat het zonnig is

in Maracaibo

De tijd gaat voorbij en plotseling

Je wordt op een mooie ochtend wakker

Het gekapseisde geheugen

Door al ons verleden

Je zegt dat het de hoogste tijd is

Laten we het nu allemaal opnieuw doen

Ik zal niet zijn veranderd

In tijd en jaren

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Als een schaduw die het niet weet

En vooral geen spijt hebben

Wanneer je terugkomt als je gaat

Je weet goed dat ik hier blijf

Diep in de bank