Dormez - Julien Clerc

Vêtu d’un rayon d' soleil

Qu’un coton blanc, par instants voile

Comme un pinceau sur la toile

Rien que l’air vous fait frémir

Il était un p’tit navire

Qui connaissait rien aux étoiles

Il était un p’tit amiral

Qui sentait pas le vent venir

Dormez, dormez, dormez

Tout tremble et vous rêvez

C’est la fin d’un jour d'été

Dans l’incendie, le soleil part

Il va vous laisser dans l' noir

Et le noir, ça fait grandir

Il était un p’tit navire

Qui connaissait rien aux étoiles

Il était un p’tit amiral

Qui sentait pas le vent grossir

Dormez, dormez, dormez

Tout tremble et vous rêvez

Il était un p’tit navire

Qui connaissait rien aux étoiles

Il était un p’tit amiral

Qui sentait pas le vent venir

Dormez, dormez, dormez

Tout tremble et vous rêvez

Gekleed in een zonnestraal

Dan een witte katoenen sluier soms

Als een penseel op het canvas

Alleen de lucht doet je rillen

Er was eens een klein schip

wie wist niets van de sterren

Hij was een kleine admiraal

Wie voelde de wind niet aankomen

Slaap slaap slaap

Alles schudt en je droomt

Het is het einde van een zomerse dag

In het vuur gaat de zon weg

Het zal je in het donker achterlaten

En zwart laat je groeien

Er was eens een klein schip

wie wist niets van de sterren

Hij was een kleine admiraal

Wie voelde de wind niet groeien

Slaap slaap slaap

Alles schudt en je droomt

Er was eens een klein schip

wie wist niets van de sterren

Hij was een kleine admiraal

Wie voelde de wind niet aankomen

Slaap slaap slaap

Alles schudt en je droomt