Funeral Pyre - Julien Baker

I wake up with the same pain every night

Digging a hatchet into my left side

Clearing my chest of something to burn

Ash for a decorative urn you keep in your mantelpiece;

Like a trophy for everything

That withers eventually

Call me a coward, but I’m too scared to leave

'Cause I want you to be the last thing I see

C’mon, call me a coward, because I’m too scared to leave

Watched you pouring lighter fluid out onto the leaves

And I would’ve loved you with the dying fire

Let you smother me down to the embers

Frostbite turning my limbs as black as cinder of funeral pyre

And I would have stayed if you’d asked me to

Stood outside till my lips turn blue

I wouldn’t have blamed you

For leaving me there on the porch while you drank gasoline

'Cause it’s what you needed so bad

And it’s true

It’s nothing that we could do

Ik word elke nacht wakker met dezelfde pijn

Een bijl in mijn linkerzij graven

Mijn borst opruimen van iets om te verbranden

As voor een decoratieve urn die je op je schoorsteenmantel bewaart;

Als een trofee voor alles

Dat verdort uiteindelijk

Noem me een lafaard, maar ik ben te bang om te vertrekken

Omdat ik wil dat je het laatste bent dat ik zie

Kom op, noem me een lafaard, want ik ben te bang om te vertrekken

Ik zag je aanstekervloeistof op de bladeren gieten

En ik had van je gehouden met het uitstervende vuur

Laat je me smoren tot de sintels

Frostbite maakt mijn ledematen zo zwart als de sintel van de brandstapel

En ik zou zijn gebleven als je me dat had gevraagd

Stond buiten tot mijn lippen blauw werden

Ik zou het je niet kwalijk hebben genomen

Om me daar op de veranda achter te laten terwijl je benzine dronk

Omdat het is wat je zo erg nodig had

En het is waar

Het is niets dat we zouden kunnen doen