Distant Solar Systems - Julien Baker

Distant solar systems and all the minor planets

Know nothing of our satellites and 747s

Fireworks that recreate the birth of constellations

Dying suns that laugh at shotgun powder imitations

When I am a sailor, and the sky, a pitch-black ocean

I’ll look down at my bleeding heart and wish I were a Vulcan

It’s Byzantine structures, churches and all

All of our treasure of oil and gold

All of the empires crumble in stone

Great architecture gilded in chrome

God and I, we correspond with intermittent letters

I send postcards from the road, and now and then he answers

Echoes northern city-states, and all the mighty kingdoms

Head of sewing needles on an unending horizon

I knew there was a scene before you

Ever thought to sing it

And call yourself a bastard

And I know you like an orphan

'Cause great men of science and literature

Don’t impress me, what can I offer?

Because I am a chisel in your hand

Screaming at marble from a microphone stand

Verre zonnestelsels en alle kleine planeten

Weet niets van onze satellieten en 747's

Vuurwerk dat de geboorte van sterrenbeelden nabootst

Stervende zonnen die lachen om imitaties van jachtgeweerpoeder

Als ik een zeeman ben en de lucht een pikzwarte oceaan

Ik kijk naar mijn bloedende hart en wou dat ik een Vulcan was

Het zijn Byzantijnse bouwwerken, kerken en zo

Al onze schatten aan olie en goud

Alle rijken brokkelen af ​​in steen

Geweldige architectuur verguld in chroom

God en ik, we corresponderen met tussenliggende letters

Ik stuur ansichtkaarten vanaf de weg, en af ​​en toe antwoordt hij

Echo's noordelijke stadstaten, en alle machtige koninkrijken

Hoofd van naai-naalden op een oneindige horizon

Ik wist dat er een scène voor je was

Ooit gedacht om het te zingen

En noem jezelf een bastaard

En ik weet dat je een wees bent

Want grote mannen van wetenschap en literatuur

Maak geen indruk op me, wat kan ik bieden?

Omdat ik een beitel in je hand ben

Schreeuwen naar marmer vanaf een microfoonstandaard