Samaan aikaan toisaalla - Juha Tapio

Eno nauraa itsekseen

Pyyhkii hihaan likaiseen

Kulmiaan kun vääntyilee sen suu

Sanoo kerran sadannen:

«Isävainaaskin jo sen

Tiesi, ettei susta miestä tuu»

Samaan aikaan toisaalla

Tapahtuu jo maailma

Illalla kun täyttyy kuu

Aavetalon luokse tuu

«Sen perheen poikaa siedä en

Sun lähelläs, sä tiedät sen!»

Isäs huusi ääni sortuen

Mull' on patjan kolossa

Vähän rahaa jemmassa

Laita ylle mekkos valkoinen

Siell' ei meitä kukaan nää

Se paikka kaukaa kierretään

Ne sanoo siellä liikkuu henkiä

Avaimet mä yöllä saan

Enon vanhaan Cortinaan

Kun se sammuu eikä löydä kenkiä

Samaan aikaan toisaalla

Tapahtuu jo maailma

Varjoissa mä ootan sen

Tyhjän talovanhuksen

Eno lacht in zichzelf

Veegt de mouw vuil af

Zijn wenkbrauwen terwijl zijn mond draait

Zegt eens honderd:

«Zelfs als vader

Wist je dat je geen man meeneemt »

Tegelijkertijd elders

De wereld gebeurt al

In de avond als de maan vol is

Het wordt naar het spookhuis gebracht

"Ik kan de zoon van die familie niet uitstaan"

De zon is nabij, dat weet je! »

Je vader schreeuwde, zijn stem bezwijkt

Mull 'zit in de holte van de matras'

Een beetje geld in een puinhoop

Trek een witte jurk aan

Niemand ziet ons daar

Die plaats wordt van een afstand verdraaid

Ze zeggen dat er bewegende geesten zijn

Ik haal de sleutels 's nachts

Naar Eno's oude Cortina

Wanneer het uitgaat en geen schoenen kan vinden

Tegelijkertijd elders

De wereld gebeurt al

In de schaduw kijk ik er naar uit

Een leeg huis oude man