Saippuakuplat - Juha Tapio

Varoen niin ulko-oven hän sulkee,

on aamu ja uninen maa

Pelkoa yön pakoon hiekalle kulkee,

muut jääneet on nukkumaan

Poikanen vaan ajaa perhosta takaa

ja aurinko käy olallaan

Peloissaan yöt peiton alla hän makaa,

kuuntelee ja odottaa

Puhaltaa saippuakuplansa tuuleen

huikaisevaan siniseen korkeuteen

Silmänsä sulkien toivoo ja luulee

nousta ne voi taivaaseen

Selvästi sen viime yönä hän kuuli,

toinen on lähdössä pois

Hän kiros sen kaiken minkä onneksi luuli,

miten lapsonen ymmärtää vois

Aurinkoon päin kulkee varjona taakka

hennoilla hartioillaan

Urhea mies kovin pienestä saakka

olla saa poikanen vaan

Puhaltaa saippuakuplansa tuuleen

huikaisevaan siniseen korkeuteen

Silmänsä sulkien toivoo ja luulee

nousta ne voi taivaaseen

Puhaltaa saippuakuplansa tuuleen

huikaisevaan siniseen korkeuteen

Silmänsä sulkien toivoo ja luulee

nousta ne voi taivaaseen

Omdat hij zo voorzichtig is, sluit hij de voordeur,

is ochtend en slaperig land

De angst om te ontsnappen aan de nacht op het zand gaat voorbij,

de andere links is om te slapen

Het kuiken jaagt gewoon achter de vlinder aan

en de zon gaat op haar schouders onder

Bang voor de nachten onder dekking, gaat hij liggen,

luistert en wacht

Blaast zijn zeepbellen in de wind

tot een duizelingwekkende blauwe hoogte

Hij sluit zijn ogen, hoopt en denkt

opstijgen ze kunnen naar de hemel

Hij hoorde het duidelijk gisteravond,

de ander gaat weg

Hij vervloekte alles wat hij gelukkig dacht,

hoe een kind kan begrijpen

De last naar de zon loopt als een schaduw

op zijn schouders

Een dappere man van jongs af aan

mogen kuiken maar

Blaast zijn zeepbellen in de wind

tot een duizelingwekkende blauwe hoogte

Hij sluit zijn ogen, hoopt en denkt

opstijgen ze kunnen naar de hemel

Blaast zijn zeepbellen in de wind

tot een duizelingwekkende blauwe hoogte

Hij sluit zijn ogen, hoopt en denkt

opstijgen ze kunnen naar de hemel