Rakastan niin kauan kuin mä voin - Juha Tapio

Kipe ja tyhj syli, vettynyt on turkki

Voiton haju toimistossa, kesken viel tyt

Maisemat on meren yli, laatikossa purkki

Otan siit, jaksan painaa pivt, nukun yt Is istuu hmilln ja hiljaa keittiss

Ei tunne aikaa, paikkaa, kysyy: milloin lhdetn?

Ylvimmtkin kai riisutaan tss mittelss

Rannikolla laivat lyvt kiilaa pimen

Thdet syttyy, valojuovat, vielk ne viestin tuovat?

Illan hiljaa viiletess rakastan sua viel

Valosta on aavistus ja lupaus aamunkoin

En kaiken tmn keskell kai m muusta en tied

Rakastan sua viel

Rakastan niin kauan kuin m voin

Ilma tynn melskett on kaukaisista maista

Hetkemme ja loistomme kuin tuulen henkys vaan

On tss kaksi orpoa, on kaksi muukalaista

Uhmaamassa yt, jaksamassa toisiaan

Kaunis puna auringon, kauniimpi sun poskillas on

Pijnlijke en lege boezem, verdorde kalkoen

De geur van overwinning op kantoor, nog steeds bezig

Het landschap is over de zee, in een doos

Ik neem het van, ik kan de dag drukken, ik slaap y Zit in de keuken en rustig in de keuken

Weet niet de tijd, de plaats, vraagt: wanneer te vertrekken?

Ik denk dat de meest trotse is ontdaan van deze maatregel

Aan de kust liggen schepen ingeklemd in Pimen

Thdet licht op, lichte strepen, nog steeds de boodschap?

Nu de avond afkoelt, hou ik er nog steeds van

Er is een hint en belofte van licht in de ochtend

Ik weet niets anders in het midden van dit alles

Ik hou nog van je

Ik hou zo lang als ik kan

De lucht is vol verre landen

Onze momenten en pracht zijn als de geest van de wind

Er zijn hier twee wezen, er zijn twee vreemden

Yt trotseren, met elkaar omgaan

Hoe mooier de rode zon, hoe mooier de zon op de wang