Mullonikäväsua - Juha Tapio

Kaunis tyttö käytävällä kirjaston

Haukkaa omenasta raitatossuissaan

Sotkutukka laittaa bassokotelon

Lukupöytää vasten nojaamaan

On Jaska työtön nykyisin

Se laittaa Waltarin laukkuunsa ja kättään heilauttaa

Mä tulin kirjoittamaan rakkauslaulun

En sitä kiinni saa, pakenee ilmaan

Riimit runoilijaa kuolevaa

Mullonikäväsua

On ainut rivi jonka valmiiksi mä saan

Selaan läpi hyllyt runo-osaston

Jos jokin sytyttäis leimahtais

Aina läsnä aina saavuttamaton

Tämän kerran jonkinlaisen muodon sain

Lasta toppatakissaan raskas äiti komentaa

Jos ne sattuis mua katsomaan

Mä hymyilisin niille

En sitä kiinni saa, pakenee ilmaan

Riimit runoilijaa kuolevaa

Mullonikäväsua

On ainut rivi jonka valmiiksi mä saan

Neiti olkaan koputtaa kohta suljetaan

Kello alkaa lyödä kahdeksaa

Mä otan bussin töihin postikeskukseen

En sitä kiinni saa, pakenee ilmaan'

Mooi meisje in de gang van de bibliotheek

Pluk een appel in zijn gestreepte pantoffels

Rommelig zet de baskoffer

Leun tegen de leestafel

Jaska is werkloos vandaag

Het stopt Waltar in zijn tas en zwaait met zijn hand

Ik kwam om een ​​liefdeslied te schrijven

Ik kan het niet vangen, ontsnapt in de lucht

De rijmpjes van de dichter die sterft

Wervelwind vermoeidheid

Het is de enige regel die ik klaar maak

Ik scroll door de planken van de poëziesectie

Als iets ontbrandt, zou het oplaaien

Altijd aanwezig altijd onbereikbaar

Deze keer kreeg ik een vorm

Een zware moeder beveelt een kind in haar gewatteerde jas

Als ze me toevallig zouden zien

Ik zou naar ze glimlachen

Ik kan het niet vangen, ontsnapt in de lucht

De rijmpjes van de dichter die sterft

Wervelwind vermoeidheid

Het is de enige regel die ik klaar maak

Miss moet je het punt sluiten

De klok begint te slaan om acht uur

Ik neem de bus naar mijn werk bij het postkantoor

Ik kan het niet vangen, ontsnapt uit de lucht'