Mix 1992 - Jovanotti, Luca Carboni

(Non sei andata via, non sei andata via

Non è colpa mia, è che non va via)

Ragazze, voi mi fate impazzire

E con questo rap io ve lo voglio dire

E non lo faccio così tanto per fare il ruffiano

Ma parlo nel microfono con il cuore in mano

E specialmente adesso che ho raggiunto un età

(Dai cuori no, non si va più via)

Che mi permette di apprezzare con semplicità

La bellezza e le caratteristiche diverse

Delle donne ritrovate, delle donne perse

(Sono scatole perfette)

Tra il pensiero di piacere e quello di innamorarsi

(In cui ritrovi sempre tutto)

Tra la voglia di una fuga e quella di sposarsi

Di far l’amore con tutti quelli che ti pare

O di sceglierti un uomo e di portarlo all’altare

(Dalla mente, dalla mente mia)

E di fronte a questo dubbio, a questo combattimento

I vostri occhi mi riempiono di sentimento

Quando io vi vedo sole, in mezzo a tanta gente

Nel rumore di una musica che non vale niente

Se non fosse accompagnata dai tuoi movimenti

Che ci accendono la carica, volenti o nolenti

E noi che grazie a quel serpente

Vi giriamo intorno

A cercare nella notte un attimo di giorno

(Ai cuori no, non si va più via)

Per parlare con gli amici di parole condite

Da concetti, da espressioni… eh, colorite

(E non c'è niente da capire)

Tra l’amore e il sesso, il corpo e la mente

(Non c'è niente da spiegare)

Per concludere che in fondo in fondo è divertente

(Perché l’amore non ha parole)

Il continuo dondolare di tutte le cose

(E poi ti toglie anche la voce)

Questa falsa divisione tra puttane e spose

(Ah… ma le storie d’amore

No, non finiscono mai)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

(Ah… ma le storie d’amore)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

(No, non finiscono mai)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

Ragazze, voi mi fate impazzire

A partire dalla mamma fino ad arrivare

Al concetto, quello mistico, della Madonna

Figlia, madre, moglie, fidanzata, sorella e nonna

Sempre dentro un di questa categorie

Che fa cadere la mia mente le ragazze mie

(Finisce si, finisce e si va via)

E io con questo lungo rap, io vi racconto tutto

Anche se in certi momenti può sembrarvi brutto

Ma io ascolto tanta musica, mattina e sera

(Amore forse solo una bugia)

La stagione che amo di più… la primavera

Quando sbocciano sugli alberi, i germogli dei fiori

E la gente ricomincia a stare un po' più fuori

(La bugia più grande)

E le ragazze di città prendono il motorino

(La più vera che ci sia)

E si siedono proprio sul bordo del sellino

E coi capelli sciolti gridano

Con aria sicura

(Amore mio

Che non ho amato mai)

E guardandole, la vita sembra meno dura

E quel sole che le illumina e le fa più belle

In quel giorno sarei il re di tutte le altre stelle

E il pensiero vola e va a posarsi sul davanzale

(Non smetterò

Di amarti mai)

Di una casa, sul confine tra il bene e il male

Tra l’amore, il sesso, il corpo e la mente

Per concludere che in fondo in fondo è divertente

(Non smetterò di perderti)

Il continuo dondolare di tutte le cose

(Di difenderti da me)

Questa falsa divisione tra puttane e spose

(Ah… le storie d’amore)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

(No, non finiscono mai)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

(Ah… ma le storie d’amore

No, non finiscono mai)

Non finiscono mai, non finiscono mai, non finiscono mai mai

(Je ging niet weg, je ging niet weg

Het is niet mijn schuld, het is gewoon dat het niet weggaat)

Meisjes, jullie maken me gek

En met deze rap wil ik je vertellen

En ik doe het niet zo vaak om een ​​pooier te zijn

Maar ik spreek in de microfoon met mijn hart in mijn hand

En zeker nu ik een leeftijd heb bereikt

(Van harten nee, je gaat nooit weg)

Waardoor ik met eenvoud kan waarderen

De schoonheid en de verschillende kenmerken

Vrouwen gevonden, vrouwen verloren

(Het zijn perfecte dozen)

Tussen de gedachte aan plezier en de gedachte aan verliefd worden

(waar je altijd alles vindt)

Tussen het verlangen om te ontsnappen en te trouwen

Om de liefde te bedrijven met iedereen die je leuk vindt

Of om een ​​man voor jezelf te kiezen en hem naar het altaar te brengen

(Uit mijn gedachten, uit mijn gedachten)

En in het aangezicht van deze twijfel, deze strijd

Je ogen vullen me met gevoel

Als ik je alleen zie, te midden van zoveel mensen

In het lawaai van een muziek die niets waard is

Als het niet gepaard ging met jouw bewegingen

Wie ontsteekt de lading, leuk vinden of niet?

En wij die dankzij die slang

We gaan er omheen

Op zoek naar een moment van de dag in de nacht

(Te harten nee, je gaat nooit weg)

Om met vrienden te praten over gearomatiseerde woorden

Van concepten, van uitdrukkingen... eh, kleurrijk

(En er is niets te begrijpen)

Tussen liefde en seks, lichaam en geest

(Er valt niets uit te leggen)

Om te concluderen dat het eigenlijk leuk is

(Omdat liefde geen woorden heeft)

Het constante schommelen van alle dingen

(En dan neemt hij ook je stem weg)

Deze valse scheiding tussen hoeren en bruiden

(Ah... maar de liefdesverhalen

Nee, ze eindigen nooit)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit

(Ah... maar de liefdesverhalen)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit

(Nee, ze eindigen nooit)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit

Meisjes, jullie maken me gek

Beginnend bij de moeder om er te komen

Naar het mystieke concept van de Madonna

Dochter, moeder, echtgenote, vriendin, zus en oma

Altijd binnen een van deze categorieën

Dat doet mijn gedachten laten vallen, mijn meisjes

(Het eindigt, het eindigt en het gaat weg)

En met deze lange rap zal ik je alles vertellen

Hoewel het op bepaalde momenten misschien lelijk voor je lijkt

Maar ik luister veel muziek, 's ochtends en' s avonds

(Liefde is misschien gewoon een leugen)

Het seizoen waar ik het meest van hou... lente

Als ze aan bomen bloeien, komen de bloemen in bloei

En mensen beginnen wat meer buiten te blijven

(De grootste leugen)

En de stadsmeisjes nemen de brommer

(De meest ware die er is)

En ze zitten precies op het puntje van de stoel

En met hun haar naar beneden schreeuwen ze

Met veilige lucht

(Mijn liefde

waar ik nooit van heb gehouden)

En als ik ernaar kijk, lijkt het leven minder moeilijk

En die zon die ze verlicht en mooier maakt

Op die dag zou ik de koning van alle andere sterren zijn

En de gedachte vliegt en nestelt zich op de vensterbank

(Ik zal niet stoppen

om ooit van je te houden)

Van een huis, op de grens tussen goed en kwaad

Tussen liefde, seks, lichaam en geest

Om te concluderen dat het eigenlijk leuk is

(Ik zal niet stoppen je te verliezen)

Het constante schommelen van alle dingen

(Om jezelf tegen mij te verdedigen)

Deze valse scheiding tussen hoeren en bruiden

(Ah... de liefdesverhalen)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit

(Nee, ze eindigen nooit)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit

(Ah... maar de liefdesverhalen

Nee, ze eindigen nooit)

Ze eindigen nooit, eindigen nooit, eindigen nooit