Fango - Jovanotti, Ben Harper

Sotto un cielo di stelle e di satelliti

Tra i colpevoli, le vittime e i superstiti

Un cane abbaia alla luna

Un uomo guarda la sua mano

Sembra quella di suo padre

Quando da bambino

Lo prendeva come niente e lo sollevava su

Era bello il panorama visto dall’alto

Si gettava sulle cose prima del pensiero

La sua mano era piccina, ma afferrava il mondo intero

Ora la città è un film straniero senza sottotitoli

Le scale da salire sono scivoli, scivoli, scivoli

Il ghiaccio sulle cose

La tele dice che le strade son pericolose

Ma l’unico pericolo che sento veramente

È quello di non riuscire più a sentire niente

Il profumo dei fiori, l’odore della città

Il suono dei motorini, il sapore della pizza

Le lacrime di una mamma, le idee di uno studente

Gli incroci possibili in una piazza

Di stare con le antenne alzate verso il cielo

Io lo so che non sono solo

Io lo so che non sono solo

Anche quando sono solo

Io lo so che non sono solo

E rido e piango, e mi fondo con il cielo e con il fango

Io lo so che non sono solo

Anche quando sono solo

Io lo so che non sono solo

E rido e piango, e mi fondo con il cielo e con il fango

La città, un film straniero senza sottotitoli

Una pentola che cuoce pezzi di dialoghi

Come stai?

Quanto costa?

Che ore sono?

Che succede?

Che si dice?

Chi ci crede?

E allora ci si vede

Ci si sente soli, dalla parte del bersaglio

E diventi un appestato quando fai uno sbaglio

Un cartello di sei metri dice: «Tutto è intorno a te»

Ma ti guardi intorno e, invece, non c'è niente

Un mondo vecchio, che sta insieme solo grazie a quelli che

Hanno ancora il coraggio di innamorarsi

E una musica che pompa sangue nelle vene

E che fa venire voglia di svegliarsi e di alzarsi

Smettere di lamentarsi

Che l’unico pericolo che senti veramente

È quello di non riuscire più a sentire niente

Di non riuscire più a sentire niente

Il battito di un cuore dentro al petto

La passione che fa crescere un progetto

L’appetito, la sete, l’evoluzione in atto

L’energia che si scatena in un contatto

Io lo so che non sono solo

Anche quando sono solo

Io lo so che non sono solo

E rido e piango, e mi fondo con il cielo e con il fango

Io lo so che non sono solo

Anche quando sono solo

Io lo so che non sono solo

E rido e piango, e mi fondo con il cielo e con il fango

E mi fondo con il cielo e con il fango

E mi fondo con il cielo e con il fango

Onder een hemel van sterren en satellieten

Onder de daders, de slachtoffers en de overlevenden

Een hond blaft naar de maan

Een man kijkt naar zijn hand

Lijkt op die van haar vader

Wanneer als kind?

Hij nam het als niets en tilde het op

Het uitzicht van boven was prachtig

Hij wierp zich op dingen voordat hij dacht

Zijn hand was klein, maar hij greep de hele wereld vast

Nu is de stad een buitenlandse film zonder ondertiteling

De te beklimmen trappen zijn glijbanen, glijbanen, glijbanen

IJs op dingen

De televisie zegt dat de straten gevaarlijk zijn

Maar het enige gevaar dat ik echt voel

Het is dat van niets meer kunnen voelen

De geur van bloemen, de geur van de stad

Het geluid van brommers, de smaak van pizza

De tranen van een moeder, de ideeën van een student

De mogelijke snijpunten in een vierkant

Om bij de antennes in de lucht te zijn

Ik weet dat ik niet alleen ben

Ik weet dat ik niet alleen ben

Zelfs als ik alleen ben

Ik weet dat ik niet alleen ben

En ik lach en huil, en ik versmelt met de lucht en de modder

Ik weet dat ik niet alleen ben

Zelfs als ik alleen ben

Ik weet dat ik niet alleen ben

En ik lach en huil, en ik versmelt met de lucht en de modder

De stad, een buitenlandse film zonder ondertiteling

Een pot die stukjes dialoog kookt

Hoe is het met je?

Hoeveel kost het?

Hoe laat is het?

Wat gebeurt er?

Wat zeggen ze?

Wie gelooft het?

En dan tot ziens

Je voelt je alleen, aan de kant van het doelwit

En je wordt een plaag als je een fout maakt

Op een bord van zes meter staat: "Alles is om je heen"

Maar je kijkt om je heen en in plaats daarvan is er niets

Een oude wereld, die alleen bij elkaar blijft dankzij degenen die

Ze hebben nog steeds de moed om verliefd te worden

En muziek die bloed door de aderen pompt

En dat maakt dat je wakker wilt worden en op wilt staan

Stop met klagen

Dat is het enige gevaar dat je echt voelt

Het is dat van niets meer kunnen voelen

Van niets meer kunnen voelen

Het kloppen van een hart in de borst

De passie die een project laat groeien

De eetlust, de dorst, de evolutie die aan de gang is

De energie die vrijkomt bij contact

Ik weet dat ik niet alleen ben

Zelfs als ik alleen ben

Ik weet dat ik niet alleen ben

En ik lach en huil, en ik versmelt met de lucht en de modder

Ik weet dat ik niet alleen ben

Zelfs als ik alleen ben

Ik weet dat ik niet alleen ben

En ik lach en huil, en ik versmelt met de lucht en de modder

En ik versmelt met de lucht en de modder

En ik versmelt met de lucht en de modder