The Gospel of Mary - Josh Ritter, The Milk Carton Kids

We left our home by dark of night

Joseph and my boy and I

When all the gunmen were asleep

We slipped into the forest

We left everything behind

Joseph and my boy and I

Took only what we had to keep

In the hopes they would not find us

We prayed our prayers, we broke our bread

With others who had even less

'Til finally all we had were dreams

And we hoped that they would fill us

We lived on roots and the bark of trees

Joseph and my boy and me

Drank the water from the stream

And hoped it would not kill us

A man offered a change of luck

All we had for a cargo truck

With fifty others in the back

They shut the door behind us

It got so hot we could not breathe

Joseph and my boy and me

When we arrived, the sky was black

That’s where I buried Joseph

The river stole away my shoes

The soles of both my feet were bruised

My boy lay silent in my arms

His dreams were deep and soundless

The day was long, the sun was high

A hammer on an anvil sky

By the wall I fell and cried

For death was all around us

He found me there where I had slipped

Put handcuffs tight around my wrists

Shackles tied around my legs

As if I could escape you

And since I could not hold my babe

You took my only boy away

And though I plead and though I beg

You won’t say where he’s gone to

I’m tired now, my eyes are dry

There’s only me alone tonight

In a land I thought would be

Ours if we could make it

A land that welcomes strangers in

A land that beckoned like a friend

If I had the chance again

I’d rather die than take it

The holy family got away

A simpler time, a simpler place

And Egypt stretched out its great hand

To welcome them with mercy

Now Joseph’s dead out on the road

My boy is gone and I don’t know

Where he is or where I am

With every breath, it hurts me

And you who watched from your great gates

Watched us as we met our fates

Then took our pride and stole our babes

You will one day die of something

But as you rest your weary head

Your family close around your bed

May your thoughts all fly instead

To the ones who you gave nothing

The naked one, the starving child

Who crawled the final brutal miles

Through blood and filth and rock and wild

In the hopes of only living

May the pain within you dwell

And may it follow you to hell

All alone in a tiny cell

Forever unforgiven

May the pain within you dwell

And may it follow you to hell

All alone in a tiny cell

Forever unforgiven

We verlieten ons huis tegen het donker van de nacht

Joseph en mijn zoon en ik

Toen alle schutters sliepen

We glipten het bos in

We hebben alles achtergelaten

Joseph en mijn zoon en ik

Nam alleen wat we moesten houden

In de hoop dat ze ons niet zouden vinden

We baden onze gebeden, we braken ons brood

Met anderen die nog minder hadden

'Tot eindelijk alles wat we hadden waren dromen'

En we hoopten dat ze ons zouden vullen

We leefden op wortels en de bast van bomen

Joseph en mijn zoon en ik

Dronk het water uit de beek

En hoopte dat het ons niet zou doden

Een man bood een verandering van geluk aan

Alles wat we hadden voor een vrachtauto

Met vijftig anderen achterin

Ze sloten de deur achter ons

Het werd zo heet dat we niet konden ademen

Joseph en mijn zoon en ik

Toen we aankwamen, was de lucht zwart

Daar heb ik Joseph begraven

De rivier heeft mijn schoenen gestolen

De zolen van mijn beide voeten waren gekneusd

Mijn jongen lag stil in mijn armen

Zijn dromen waren diep en geluidloos

De dag was lang, de zon stond hoog

Een hamer op een aambeeldhemel

Bij de muur viel ik en huilde

Want de dood was overal om ons heen

Hij vond me daar waar ik was uitgegleden

Doe handboeien strak om mijn polsen

Ketenen om mijn benen gebonden

Alsof ik aan je zou kunnen ontsnappen

En aangezien ik mijn schat niet kon vasthouden

Je nam mijn enige jongen weg

En hoewel ik smeek en hoewel ik smeek

Je zult niet zeggen waar hij heen is gegaan

Ik ben nu moe, mijn ogen zijn droog

Er is alleen ik alleen vanavond

In een land waarvan ik dacht dat het zou zijn

Die van ons als we het zouden halen

Een land waar vreemden welkom zijn

Een land dat wenkte als een vriend

Als ik weer de kans had

Ik sterf liever dan het te nemen

De heilige familie is ontsnapt

Een eenvoudigere tijd, een eenvoudigere plaats

En Egypte strekte zijn grote hand uit

Om ze met genade te verwelkomen

Nu is Joseph dood op de weg

Mijn zoon is weg en ik weet het niet

Waar hij is of waar ik ben

Bij elke ademhaling doet het me pijn

En jij die toekeek vanuit je grote poorten

Zag ons terwijl we ons lot ontmoetten

Toen nam onze trots en stal onze babes

Op een dag ga je dood aan iets

Maar terwijl je je vermoeide hoofd laat rusten

Je familie dichtbij je bed

Mogen in plaats daarvan al je gedachten vliegen

Aan degenen aan wie je niets hebt gegeven

De naakte, het uitgehongerde kind

Wie kroop de laatste brute kilometers

Door bloed en vuil en rots en wild

In de hoop om alleen te leven

Moge de pijn in je wonen

En moge het je volgen naar de hel

Helemaal alleen in een kleine cel

Voor altijd onvergevingsgezind

Moge de pijn in je wonen

En moge het je volgen naar de hel

Helemaal alleen in een kleine cel

Voor altijd onvergevingsgezind