Ground Don't Want Me - Josh Ritter

Buried mama standing with the knife still in her chest

As per her last instructions at her death

Said you’ll never get to heaven, son

So go to hell real slow

Now the ground don’t want me, mama

The ground don’t want me, no no no

I’ve stacked the deck, I’ve held the dead man’s hand so many times

Eights and aces wishing for the death I hoped was mine

But cards and guns are all the same

Each man must draw his own

Now the ground don’t want me, mama

The ground don’t want me, no no no

What is the body when the soul is flown?

Has it only been forgotten?

I want to lay down in a field of bone

But an angel guards the garden

I killed men in Blue Eye, Barbaco, New Life and Crystal Wells

In every town, the broken-hearted rang their steeple bells

For every man, a box

For every hole, a rose

Now the ground don’t want me, mama

The ground don’t want me, no no no

What is the body when the soul is flown?

Has it only been forgotten?

I want to lay down in a field of bone

But an angel guards the garden

Then one morning near Arkana, I chanced to watch some violets rise

Their lunar blues undoing down the fastest days and nights

And I thought how sweet to sleep

Beneath the flowers such as those

But the ground don’t want me, mama

The ground don’t want me, no no no

What is the body when the soul is flown?

Has it only been forgotten?

I want to lay down in a field of bone

But an angel guards the garden

Sometimes I think 'bout mama with the knife still in her chest

Sometimes I think 'bout all those lucky men I sent to rest

And how it’s them who are a-sleepin'

And it’s me who is the ghost

Now the ground don’t want me, mama

The ground don’t want me, no no no

What is the body when the soul is flown?

Has it only been forgotten?

I want to lay down in a field of bone

But an angel guards the garden

Begraven mama staande met het mes nog in haar borst

Volgens haar laatste instructies bij haar dood

Zei dat je nooit in de hemel komt, zoon

Dus ga heel langzaam naar de hel

Nu wil de grond me niet, mama

De grond wil me niet, nee nee nee

Ik heb het dek gestapeld, ik heb de hand van de dode man zo vaak vastgehouden

Achten en azen die de dood wensten waarvan ik hoopte dat die van mij was

Maar kaarten en wapens zijn allemaal hetzelfde

Elke man moet zijn eigen tekenen

Nu wil de grond me niet, mama

De grond wil me niet, nee nee nee

Wat is het lichaam wanneer de ziel wordt gevlogen?

Is het alleen vergeten?

Ik wil gaan liggen in een botveld

Maar een engel bewaakt de tuin

Ik heb mannen vermoord in Blue Eye, Barbaco, New Life en Crystal Wells

In elke stad luidden de gebroken harten hun torenklokken

Voor elke man een doos

Voor elk gaatje een roos

Nu wil de grond me niet, mama

De grond wil me niet, nee nee nee

Wat is het lichaam wanneer de ziel wordt gevlogen?

Is het alleen vergeten?

Ik wil gaan liggen in een botveld

Maar een engel bewaakt de tuin

Toen zag ik op een ochtend in de buurt van Arkana een paar viooltjes opkomen

Hun maanblues maakt de snelste dagen en nachten ongedaan

En ik dacht hoe lief om te slapen

Onder de bloemen zoals die

Maar de grond wil me niet, mama

De grond wil me niet, nee nee nee

Wat is het lichaam wanneer de ziel wordt gevlogen?

Is het alleen vergeten?

Ik wil gaan liggen in een botveld

Maar een engel bewaakt de tuin

Soms denk ik aan mama met het mes nog in haar borst

Soms denk ik aan al die gelukkige mannen die ik heb gestuurd om te rusten

En hoe zij het zijn die aan het slapen zijn

En ik ben het die de geest is

Nu wil de grond me niet, mama

De grond wil me niet, nee nee nee

Wat is het lichaam wanneer de ziel wordt gevlogen?

Is het alleen vergeten?

Ik wil gaan liggen in een botveld

Maar een engel bewaakt de tuin