Horrible Qualities - Josh Ritter

Tarnished mirror in the hall

Reflects the ghosts that come to call

Dressed in dusty silken gowns

Dancing in the shadowed sounds

Eyes like echoes not quite there

Should be dead but instead stare

Behind me up stairs they bound

They’re gone when I have turned around

On the walls that seem to cry

Are the monsters finally free?

Oh, what secrets do they hide

Behind the family tapestry?

A handless maiden leads a mare

Through half-deserted bedrooms bare

To her the sunlight filters in

From out behind the red curtains

A little girl in framed attire

Hangs her locks above the fire

She takes your hand, writes her lines

Drench the page with children’s rhymes

In the walls that seem to cry

Are the monsters finally free?

Oh, what secrets do they hide

These bright-lit whispered histories?

Smoking jackets play around

What house of theirs once fallen down

Is crept in ruins behind closed doors

In hallways not gone down before

A lonely reader in the gloom

Hears footsteps in the other room

It’s only children playing ball

In the tarnished mirror in the hall

In the rooms that seem to cry

Are the monsters finally free?

Oh, what secrets do they hide?

Is the only monster me?

Bezoedelde spiegel in de hal

Weerspiegelt de geesten die komen bellen

Gekleed in stoffige zijden jurken

Dansen in de schaduwgeluiden

Ogen als echo's zijn er niet helemaal

Zou dood moeten zijn, maar staren

Achter mij de trap op die ze sloten

Ze zijn weg als ik me heb omgedraaid

Op de muren die lijken te huilen

Zijn de monsters eindelijk vrij?

Oh, welke geheimen verbergen ze?

Achter het familietapijt?

Een greeploos meisje leidt een merrie

Door halfverlaten slaapkamers kaal

Om haar het zonlicht binnen te filteren

Van achter de rode gordijnen

Een klein meisje in ingelijste kleding

Hangt haar lokken boven het vuur

Ze pakt je hand, schrijft haar regels

Doordrenk de pagina met rijmpjes voor kinderen

In de muren die lijken te huilen

Zijn de monsters eindelijk vrij?

Oh, welke geheimen verbergen ze?

Deze helder verlichte gefluisterde geschiedenissen?

Rokende jassen spelen rond

Welk huis van hen is ooit ingestort?

Is achter gesloten deuren in puin geslopen

In gangen die nog niet eerder naar beneden zijn gegaan

Een eenzame lezer in de duisternis

Hoort voetstappen in de andere kamer

Het zijn alleen kinderen die met de bal spelen

In de bezoedelde spiegel in de hal

In de kamers die lijken te huilen

Zijn de monsters eindelijk vrij?

Oh, welke geheimen verbergen ze?

Ben ik het enige monster?