Tres mil millones de latidos - Jorge Drexler

Estoy aquí de paso, yo soy un pasajero

No quiero llevarme nada, ni usar el mundo de cenicero

Estoy aquí sin nombre y sin saber mi paradero

Me han dado alojamiento en el mas antiguo de los viveros

Si quisiera regresar, ya no sabría hacia donde

Pregunto al jardinero y el jardinero no me responde

Hay gente que es de un lugar… No es mi caso

Yo estoy aquí… De paso

¿El mar moverá la luna o la luna a las mareas?

¿Se nace lo que se es o se será aquello lo que se crea?

Yo estoy aquí, perplejo, no soy más que todo oídos

Me quedo, con mucha suerte, tres mil millones de mis latidos

Si quisiera regresar, ya no sabría hacia cuando

El mismo jardinero debe estárselo preguntando

Hay gente que es de un lugar… No es mi caso

Yo estoy aquí… Yo estoy aquí de paso

Yo estoy aquí de paso

Ik ben hier op doorreis, ik ben een passagier

Ik wil niets meenemen, of de wereld als asbak gebruiken

Ik ben hier zonder naam en zonder te weten waar ik ben

Ze hebben me onderdak gegeven in de oudste kinderdagverblijf

Als ik terug zou willen, zou ik niet weten waarheen

Ik vraag het aan de tuinman en de tuinman antwoordt mij niet

Er zijn mensen die ergens vandaan komen... Het is niet mijn geval

Ik ben hier... Trouwens

Zal de zee de maan of de maan naar de getijden verplaatsen?

Word je geboren wat je bent of word je wat je creëert?

Ik ben hier, perplex, ik ben gewoon een en al oor

Ik bewaar, met veel geluk, drie miljard van mijn beats

Als ik terug wilde gaan, zou ik niet weten wanneer

De tuinman moet het zelf vragen

Er zijn mensen die ergens vandaan komen... Het is niet mijn geval

Ik ben hier... ik ben hier op doorreis

Ik ben hier onderweg