Se va, se va, se fue - Jorge Drexler

Con el anhelo dirigido hacia ti

yo estaba sólo, en un rincón del café

cuando de pronto oí unas alas batir,

como si un peso comenzara a ceder,

se va,

se va,

se fue.

Tal vez fue algo de la puesta de sol,

o algún efecto secundario del té,

pero lo cierto es que la pena voló

y no importó ya ni siquiera por qué,

se va,

se va,

se fue.

Algunas veces, mejor no preguntar,

por una vez que algo sale bien,

si todo empieza y todo tiene un final,

hay que pensar que la tristeza también

se va,

se va,

se fue.

Met verlangen naar jou gericht

Ik was alleen, in een hoek van het café

toen ik plotseling vleugels hoorde klapperen,

alsof een gewicht begon te bezwijken,

het gaat,

het gaat,

hij ging.

Misschien was het iets van de zonsondergang,

of een bijwerking van de thee,

maar de waarheid is dat het verdriet wegvloog

en het deed er niet meer toe, zelfs niet waarom,

het gaat,

het gaat,

hij ging.

Soms is het beter om het niet te vragen

voor een keer gaat iets goed,

als alles begint en alles een einde heeft,

je moet ook aan dat verdriet denken

het gaat,

het gaat,

hij ging.