Que el soneto nos tome por sorpresa - Jorge Drexler

Entrar en este verso como el viento

Que mueve sin propósito la arena

Como quien baila que se mueve apenas

Por el mero placer del movimiento

Sin pretensiones, sin predicamento

Como un eco que sin querer resuena

Dejar que cada sílaba en la oncena

Encuentre su lugar y su momento

Que el soneto nos tome por sorpresa

Como si fuera un hecho consumado

Como nos toman los rompecabezas

Que sin saberlo, nacen ensamblados

Así el amor, igual que un verso empieza

Sin entender desde donde ha llegado

Que el soneto nos tome por sorpresa

Como si fuera un hecho consumado

Como nos toman los rompecabezas

Que sin saberlo, nacen ensamblados

Así el amor, igual que un verso empieza

Sin entender desde donde ha llegado

Voer dit vers in als de wind

Dat doelloos het zand beweegt

Als iemand die danst en nauwelijks beweegt

Voor het pure plezier van bewegen

Geen pretentie, geen hachelijke situatie

Als een echo die onbedoeld weerklinkt

Laat elke lettergreep op de elfde

Vind je plaats en je tijd

Laat het sonnet ons verrassen

Alsof het een voldongen feit is

Hoe puzzels ons leiden

Dat ze zonder het te weten geassembleerd worden geboren

Dus liefde, net zoals een vers begint

Zonder te begrijpen waar het vandaan komt

Laat het sonnet ons verrassen

Alsof het een voldongen feit is

Hoe puzzels ons leiden

Dat ze zonder het te weten geassembleerd worden geboren

Dus liefde, net zoals een vers begint

Zonder te begrijpen waar het vandaan komt