Paisaje Lunar - Jorge Drexler

En tu espalda diez yemas de dedos color marfil

Se clavan sin lastimar

Hay una parte de mí que se va a morir

Y luego a resucitar

Hay una huida de sombras rumbo al balcón

Entre el humo marroquí

El cielo raso es el tope del corazón

Cuando tu estás sobre mí

Cientos de miles de lenguas de fuego, son

Las que abren las puertas del corazón

De par en par

De par en par

Por la ventana entreabierta que da al balcón

Vino la luna a mirar

Hay un desorden de ropa en el suelo en la habitación

Como un paisaje lunar

Cruza el cuarto al galope el viento del frenesí

Que nos despeina a los dos

Mi boca empieza una frase que no elegí

Pero se queda sin voz

Brilla una lengua de fuego en la oscuridad

Se abren las puertas del cielo de par en par

De par en par

De par en par

Op je rug tien ivoren vingertoppen

Ze blijven plakken zonder pijn te doen

Er is een deel van mij dat gaat sterven

En dan weer tot leven komen

Er is een schaduwvlucht richting het balkon

Onder de Marokkaanse rook

Het plafond is het plafond van het hart

wanneer je op mij bent

Honderdduizenden tongen van vuur, dat zijn ze

Degenen die de deuren van het hart openen

wijd open

wijd open

Door het half open raam dat uitkijkt op het balkon

de maan kwam kijken

Er ligt een zooitje kleren op de vloer in de kamer

Als een maanlandschap

Steek de kamer over, galopperend op de wind van razernij

Dat brengt ons allebei in de war

Mijn mond begint een zin die ik niet heb gekozen

Maar hij blijft zonder stem

Schijnt een tong van vuur in het donker

De poorten van de hemel gaan wijd open

wijd open

wijd open