Movimiento - Jorge Drexler

Apenas nos pusimos en dos pies

Comenzamos a migrar por la sabana

Siguiendo la manada de bisontes

Más allá del horizonte

A nuevas tierras, lejanas

Los niños a la espalda y expectantes

Los ojos en alerta, todo oídos

Olfateando aquel desconcertante paisaje nuevo, desconocido

Somos una especie en viaje

No tenemos pertenencias sino equipaje

Vamos con el polen en el viento

Estamos vivos porque estamos en movimiento

Nunca estamos quietos, somos trashumantes

Somos padres, hijos, nietos y bisnietos de inmigrantes

Es más mío lo que sueño que lo que toco

Yo no soy de aquí, pero tú tampoco

Yo no soy de aquí, pero tú tampoco

De ningún lado del todo, y de todos lados un poco

Atravesamos desiertos, glaciares, continentes

El mundo entero de extremo a extremo

Empecinados, supervivientes

El ojo en el viento y en las corrientes

La mano firme en el remo

Cargamos con nuestras guerras

Nuestras canciones de cuna

Nuestro rumbo hecho de versos

De migraciones, de hambrunas

Y así ha sido siempre, desde el infinito

Fuimos la gota de agua viajando en el meteorito

Cruzamos galaxias, vacío, milenios

Buscábamos oxígeno… encontramos sueños

Apenas nos pusimos en dos pies

Y nos vimos en la sombra de la hoguera

Escuchamos la voz del desafío

Siempre miramos el río pensando en la otra rivera

Somos una especie en viaje

No tenemos pertenencias sino equipaje

Nunca estamos quietos, somos trashumantes

Somos padres, hijos, nietos y bisnietos de inmigrantes

Es más mío lo que sueño que lo que toco

Yo no soy de aquí, pero tú tampoco

Yo no soy de aquí, pero tú tampoco

De ningún lado del todo, y de todos lados un poco

Lo mismo con las canciones, los pájaros, los alfabetos

Si quieres que algo se muera, déjalo quieto

We stonden amper op twee benen

We begonnen te migreren door de savanne

De kudde bizons volgen

voorbij de horizon

Naar nieuwe landen, ver weg

De kinderen achter en aanstaande

Ogen op alert, alle oren

Snuiven in dat verontrustende nieuwe landschap, onbekend

Wij zijn een soort op reis

We hebben geen spullen maar bagage

We gaan met het stuifmeel in de wind

We leven omdat we in beweging zijn

We zijn nooit stil, we zijn transhumaan

Wij zijn ouders, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van immigranten

Wat ik droom is meer van mij dan wat ik aanraak

Ik kom niet van hier, maar jij ook niet

Ik kom niet van hier, maar jij ook niet

Van nergens, en van overal een beetje

We doorkruisen woestijnen, gletsjers, continenten

De hele wereld van begin tot eind

Koppig, overlevenden

Het oog op wind en stroming

De vaste hand aan de riem

Wij voeren onze oorlogen

onze slaapliedjes

Onze cursus gemaakt van verzen

Van migraties, van hongersnoden

En zo is het altijd geweest, van in het oneindige

We waren de waterdruppel die in de meteoriet reisde

We kruisen sterrenstelsels, leegte, millennia

We waren op zoek naar zuurstof... we vonden dromen

We stonden amper op twee benen

En we ontmoetten elkaar in de schaduw van het vreugdevuur

We horen de stem van verzet

We kijken altijd naar de rivier en denken aan de andere rivier

Wij zijn een soort op reis

We hebben geen spullen maar bagage

We zijn nooit stil, we zijn transhumaan

Wij zijn ouders, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van immigranten

Wat ik droom is meer van mij dan wat ik aanraak

Ik kom niet van hier, maar jij ook niet

Ik kom niet van hier, maar jij ook niet

Van nergens, en van overal een beetje

Hetzelfde met liedjes, vogels, alfabetten

Als je wilt dat iets doodgaat, laat het dan met rust