La aparecida - Jorge Drexler

Se va la tarde en Zanja Honda

La playa es bruma y resplandor

El viento desde el mar invoca su voz

Dicen que vuelve cada marzo

Que canta cuando ya no hay luz

Y desde la Playa del Faro

La vieron flotar hacia el Sur

Vine a verte, aparecida, luz del mirador

Música de las mareas

Con el ocaso detenido

El mar es menos que un rumor

Y da paso a cada sonido

A cada cambio de color

Me tiré solo hasta las dunas

Con la primera oscuridad

A verla andar sobre la espuma

Toda mentira y de verdad

Vine a verte, aparecida, luz del mirador

Música de las mareas, dame tu canción

Crucé la noche caminando

Desde El Cabito hasta el farol

Colgándome de una botella

Tentando a la imaginación

Y entre la caña y la vigilia

La vi pasar más de una vez

Yo la seguía por la orilla

Cuando empezaba a amanecer

Vine a verte, aparecida, luz del mirador

Música de las mareas

De middag gaat voorbij in Zanja Honda

Het strand is mist en gloed

De wind van de zee roept zijn stem op

Ze zeggen dat hij elke maart terugkomt

Dat zingt als er geen licht is

En van het Lighthouse Beach

Ze zagen haar naar het zuiden drijven

Ik kwam om je te zien, verscheen, licht van de uitkijk

muziek van de getijden

Met de schemering gestopt

De zee is minder dan een gerucht

En maakt plaats voor elk geluid

Bij elke kleurverandering

Ik wierp mezelf alleen in de duinen

met de eerste duisternis

Om haar op het schuim te zien lopen

Alle leugens en waarheid

Ik kwam om je te zien, verscheen, licht van de uitkijk

Muziek van de getijden, geef me je lied

Ik liep door de nacht

Van El Cabito tot de lantaarn

hangend aan een fles

tot de verbeelding spreken

En tussen de stok en de wake

Ik zag het meer dan eens gebeuren

Ik volgde haar langs de kust

toen het begon te dagen

Ik kwam om je te zien, verscheen, licht van de uitkijk

muziek van de getijden