I Eat With Gusto, Damn! You Bet - Jonathan Richman

Hello everyone, it’s time for poetry

I submit to you the following it’s entitled:

«I Eat With Gusto, Damn!

You Bet»

By one Jonathan Richman

When I eat like I do it

I use not fork nor spoon

No grace or culture to it

When I call my own tune

For I eat with gusto, damn you bet

A regular canine cruncher

Except truth be told I’m sloppier yet

Than many a dog food muncher

I eat a pound I eat a ton

And no there ain’t much I cuts up

And while I’m having merry fun

Bystanders puke their guts up

The FBI sent someone by

Who handles health affairs

I had not finished my cream pie

When he chanced up the stairs

Why did he turn the other way?

Why did he leave so quick?

Will he come back another day?

Did something make him sick?

I eat with gusto damn you bet

A regular doggie diner

«No, don’t bring me napkins waiter sir

Just bring some trash can liner»

Whilst wandering by a juice bar

I spied a tempting beverage

Since I would have been last in line

I used my fearsome leverage

For in my pocket was some food

Which I took from the wrapper

The patrons watched it being chewed

And of course headed for the crapper

For I eat with gusto damn you bet

For gusto I’m the boss

For yay my nose it is in the salad

And lo my chin it is in the sauce

I eat with gusto damn you bet

We’re sailing around the cape

«Keel-haul him,» said the bosun

«There must be no escape»

One sunny day in Paris an elegant cafe

A phone call there a phone call here

And the gendarmes took me away

I said «qu'est-ce qui se passe ici»

I said «mais qu’est-ce que c’est»

They said «such eating it is criminal

And crime it does not pay»

For I eat with gusto damn you bet

My banner yay unfurled

My shirt is covered with mustard

And my hair with ketchup curled

Goodbye to Egypt, Greece and Rome

The ancient world goodbye

May squalor be my summer home

And filth be my neck tie

For I eat with gusto damn you bet

Uh, and uh, I eat with gusto damn you bet

My country tis of thee

I eat for social progress

I eat for victory

Somebody died who watched me eat

In a restaurant one spell

He woke up and saw me eating beans

And knew that he’d gone to hell

For uh, «he eats with gusto damn we bet»

They’re calling from the south

They want to stop my gusto

They want to close my mouth

«You eat with gusto, yeah that’s great

Now let us off this bus»

Wait a minute I haven’t finished eating up stuff yet

«We'll call you, don’t call us»

Hallo allemaal, het is tijd voor poëzie

Ik leg u het volgende voor waar het recht op heeft:

«Ik eet met Gusto, verdomme!

Zeker weten"

Door ene Jonathan Richman

Als ik eet zoals ik het doe

Ik gebruik geen vork of lepel

Geen gratie of cultuur erbij

Als ik mijn eigen deuntje roep

Want ik eet met gusto, verdomme je wedt

Een gewone hondenkraker

Behalve de waarheid wordt verteld dat ik nog slordiger ben

Dan menig hondenvoer muncher

Ik eet een pond Ik eet een ton

En nee, er is niet veel dat ik afsnijd

En terwijl ik me amuseer

Omstanders kotsen hun lef op

De FBI stuurde iemand langs...

Wie regelt gezondheidszaken?

Ik had mijn slagroomtaart nog niet op

Toen hij toevallig de trap opliep

Waarom draaide hij de andere kant op?

Waarom ging hij zo snel weg?

Zal hij een andere dag terugkomen?

Heeft iets hem ziek gemaakt?

Ik eet met smaak verdomme je wedt

Een gewoon hondendiner

«Nee, breng me geen servetten ober meneer

Neem gewoon wat afvalbakfolie mee»

Terwijl je langs een sapbar loopt

Ik zag een verleidelijk drankje

Aangezien ik de laatste in de rij zou zijn geweest

Ik gebruikte mijn angstaanjagende hefboomwerking

Want in mijn zak zat wat te eten

Die ik uit de verpakking heb gehaald

De klanten keken toe hoe het werd gekauwd

En natuurlijk op weg naar de crapper

Want ik eet met smaak, verdomme, reken maar!

Voor gusto ben ik de baas

Voor yay mijn neus zit het in de salade

En zie mijn kin, het zit in de saus

Ik eet met smaak verdomme je wedt

We zeilen rond de kaap

«Kiel hem,» zei de bootsman

"Er mag geen ontsnapping mogelijk zijn"

Op een zonnige dag in Parijs, een elegant café

Een telefoontje daar een telefoontje hier

En de gendarmes namen me mee

Ik zei «qu'est-ce qui se passe ici»

Ik zei «mais qu’est-ce que c’est»

Ze zeiden: "Zo'n eten is crimineel"

En misdaad loont niet»

Want ik eet met smaak, verdomme, reken maar!

Mijn banner is ontrold

Mijn overhemd is bedekt met mosterd

En mijn haar met ketchup gekruld

Vaarwel aan Egypte, Griekenland en Rome

De oude wereld vaarwel

Moge ellende mijn zomerhuis zijn

En vuil is mijn stropdas

Want ik eet met smaak, verdomme, reken maar!

Uh, en uh, ik eet met verrukking verdomme je wedt

Mijn land is van jou

Ik eet voor sociale vooruitgang

Ik eet voor de overwinning

Iemand stierf die me zag eten

In een restaurant één spreuk

Hij werd wakker en zag me bonen eten

En wist dat hij naar de hel was gegaan

Want uh, "hij eet met smaak verdomme we wedden"

Ze bellen vanuit het zuiden

Ze willen mijn lust stoppen

Ze willen mijn mond sluiten

«Je eet met smaak, ja dat is geweldig

Laten we nu van deze bus afgaan»

Wacht even, ik ben nog niet klaar met het opeten van dingen

"We bellen je, bel ons niet"