To the Death - Johnny Foreigner

I need a spell to stop my friends from

feeling guilty every time they talk about you

How every subject led to the last words that they might have said

It’s like I’ve lost a part of them too

So I talk to you

I need a drink

I need the distance that the daylight

brings to drift into the sleep I lose each night

Your boys parade their sorrows

Say there’s nothing that they could have done

And I hate myself for thinking they’re right

So no more songs about suicide

Break the swagger in your stride

Here’s to the death

To the holes in whatever’s left

If we’re supposed to make the most of every moment

How come all the memories I keep are shrapnel sharp, embedded deep?

If you could see the mess you’d leave, would you?

So here’s to the hope

How each and every rope thrown out

forms bridges we can build without you

How we talk in abstract terms about

our grief and how it strengthens us

And secretly hope that it’s true

Still opens wounds on your birthday

Like one dumb legacy

Here’s to the death

To the holes in whatever’s left

If we’re supposed to make the most of every moment

How come all the memories I keep are shrapnel sharp, embedded deep?

If you could see the mess you’d leave, would you still?

Yeh would you still?

And oh-my-god!

How come all the memories I keep are shrapnel sharp, embedded deep?

If you could see this mess you’d leave, would you still?

Ik heb een spreuk nodig om te voorkomen dat mijn vrienden

zich schuldig voelen elke keer dat ze over je praten

Hoe elk onderwerp leidde tot de laatste woorden die ze misschien hadden gezegd

Het is alsof ik ook een deel van hen ben kwijtgeraakt

Dus ik praat met je

Ik heb een drankje nodig

Ik heb de afstand nodig die het daglicht

brengt om in de slaap te drijven die ik elke nacht verlies

Je jongens paraderen met hun verdriet

Zeggen dat ze niets hadden kunnen doen

En ik haat mezelf omdat ik denk dat ze gelijk hebben

Dus geen liedjes meer over zelfmoord

Breek de branie in uw pas

Hier is tot de dood

Naar de gaten in wat er nog over is

Als we van elk moment moeten profiteren

Hoe komt het dat alle herinneringen die ik bewaar granaatscherven scherp zijn, diep ingebed?

Als je de rotzooi zou kunnen zien die je achterlaat, zou je dat dan doen?

Dus hier is de hoop

Hoe elk touw eruit wordt gegooid

vormt bruggen die we zonder jou kunnen bouwen

Waar praten we in abstracte termen over?

ons verdriet en hoe het ons versterkt

En stiekem hopen dat het waar is

Opent nog steeds wonden op je verjaardag

Als een domme erfenis

Hier is tot de dood

Naar de gaten in wat er nog over is

Als we van elk moment moeten profiteren

Hoe komt het dat alle herinneringen die ik bewaar granaatscherven scherp zijn, diep ingebed?

Als je de rotzooi zou kunnen zien die je achterlaat, zou je dat dan nog steeds doen?

Ja zou je nog steeds?

En oh-mijn-god!

Hoe komt het dat alle herinneringen die ik bewaar granaatscherven scherp zijn, diep ingebed?

Als je deze rotzooi zou zien, zou je vertrekken, zou je dat dan nog steeds doen?