In Capitals - Johnny Foreigner

There was a girl, as old as the river, but pretty and sharp like you wish you

could be.

Seduced each of yr boyfriends a long time before you.

Somebody call an ambulance, I just murdered a party but don’t tell me that

romance is dead too.

Oh!

It was a fragment, kinda lost sight when the tracks bent, and the crowds moved

in like the sea and you were drowned to me.

I think you are the pale haze of the morning.

You as the spark I want, you as the glance I caught.

Everyone’s a story, everybody’s late for something.

And in the real world, where the power works and the witches tear up their

losses over the bridge.

I question your beliefs, but I’m in awe and I want in on this.

Those words you’ll never surrender, can’t hide in fiction forever.

I write our luck in capitals.

Oh!

From the shard to the shore, the city dances to death and taxes.

I’ve done my edgework, I know yr signatures.

I wish you were a stranger I could talk to, we could chalk that door,

we could chant that code.

Everyone’s a secret, everybody’s hiding something.

Back in the real world, where the brickwork sprawls and the concrete climbs to

stars you’ll never see.

You ask me what I need?

Well I’ve seen «down», now I want «underneath».

Those words you’ll never surrender, can’t hide in fiction forever.

I write our luck in capitals.

And I’m still waiting.

There is no hidden door at Leincester Gardens.

There is no London Below.

So.

Those words you’ll never surrender, can’t hide in fiction forever.

I write our luck in capitals.

And I’m still waiting.

Er was een meisje, zo oud als de rivier, maar mooi en scherp zoals je zou willen

zou kunnen.

Verleidde elk van hun vriendjes lang voor jou.

Iemand bel een ambulance, ik heb net een feestje vermoord, maar vertel me dat niet

romantiek is ook dood.

Oh!

Het was een fragment, een beetje uit het oog verloren toen de sporen verbogen en de menigte bewoog

in als de zee en je verdronk voor mij.

Ik denk dat jij de bleke waas van de ochtend bent.

Jij als de vonk die ik wil, jij als de blik die ik ving.

Iedereen is een verhaal, iedereen is ergens te laat voor.

En in de echte wereld, waar de kracht werkt en de heksen hun...

verliezen over de brug.

Ik twijfel aan je overtuigingen, maar ik ben onder de indruk en ik wil hier op ingaan.

Die woorden die je nooit zult opgeven, kunnen niet voor altijd in fictie worden verborgen.

Ik schrijf ons geluk in hoofdletters.

Oh!

Van de scherf tot de kust, de stad danst op de dood en belastingen.

Ik heb mijn uiterste best gedaan, ik ken je handtekeningen.

Ik wou dat je een vreemdeling was met wie ik kon praten, we die deur konden krijten,

we kunnen die code inspreken.

Iedereen heeft een geheim, iedereen verbergt iets.

Terug in de echte wereld, waar het metselwerk zich uitbreidt en het beton omhoog klimt

sterren die je nooit zult zien.

Je vraagt ​​me wat ik nodig heb?

Nou, ik heb 'naar beneden' gezien, nu wil ik 'onder'.

Die woorden die je nooit zult opgeven, kunnen niet voor altijd in fictie worden verborgen.

Ik schrijf ons geluk in hoofdletters.

En ik wacht nog steeds.

Er is geen verborgen deur bij Leincester Gardens.

Er is geen London Below.

Dus.

Die woorden die je nooit zult opgeven, kunnen niet voor altijd in fictie worden verborgen.

Ik schrijf ons geluk in hoofdletters.

En ik wacht nog steeds.