Time Unremembered - Johnny Flynn

Well, it’s time unremembered since the nameless left

What a wake trailed those eyes of the storm

And I know you had some trouble with your heart bereft

It’s hard to keep a lonely heart warm

They don’t carry coals North

You won’t have any help

There’s a measure of time in your drink

Can’t trust that in the next one

You won’t be back on the same shelf

So pitch time to do or die, to float or sink

And we live in the steel yard on reels of information

And we love along the white lines in the middle of the road

And our care lies in the telegraph poles and the taxi to the station

And you know the one that died became some elemental coal

And what was the song that was playing in the café when we heard?

Wasn’t one of the greats, but it rang through me for a moment

Something about a murder, a brood, a fleet, a flock of birds

Now the spheres of your loving are cast adrift

To the shores of another land

And the packers and the movers haven’t time to lift

Any more than what lies to hand

Now the border of reality is the most crowded any place

Where a myth can be a public dream

To the throes of this existence, you’ll take your lovely’s face

As the light slips out of every seam

As the key turns, we burn brightly

An effervescent lover

In a last kiss with a dew drop

As the sun begins to fall

And in darkness please tread lightly

Oh, see what you discover

In the feeling, oh, the feeling of the elemental call

And what was the song that was playing in the café when we heard?

Wasn’t one of the greats, but it rang through me for a moment

Something about a murder, a brood, a fleet, a flock of birds

Something about a murder, a brood, a fleet, a flock of birds

Nou, het is tijd die we niet meer herinneren sinds de naamloze links

Wat een kielzog volgden die ogen van de storm

En ik weet dat je wat problemen had met je hart beroofd

Het is moeilijk om een ​​eenzaam hart warm te houden

Ze dragen geen kolen naar het noorden

Je hebt geen hulp

Er zit een zekere tijd in je drankje

Kan dat niet vertrouwen in de volgende

Je staat niet meer op dezelfde plank

Dus tijd om te doen of te sterven, om te drijven of te zinken

En we leven in de stalen werf op rollen met informatie

En we houden van langs de witte lijnen in het midden van de weg

En onze zorg ligt in de telegraafpalen en de taxi naar het station

En je weet dat degene die stierf een elementaire steenkool werd?

En wat was het nummer dat in het café speelde toen we het hoorden?

Was niet een van de groten, maar het ging even door me heen

Iets over een moord, een broedsel, een vloot, een zwerm vogels

Nu zijn de sferen van je liefde op drift geslagen

Naar de kusten van een ander land

En de inpakkers en de verhuizers hebben geen tijd om te tillen

Niet meer dan wat er bij de hand ligt

Nu is de grens van de realiteit het drukst overal

Waar een mythe een publieke droom kan zijn

In de greep van dit bestaan, zul je het gezicht van je mooie nemen

Terwijl het licht uit elke naad glipt

Als de sleutel omdraait, branden we fel

Een bruisende minnaar

In een laatste kus met een dauwdruppel

Als de zon begint te vallen

En loop alsjeblieft licht in het donker

Oh, kijk wat je ontdekt

In het gevoel, oh, het gevoel van de elementaire roep

En wat was het nummer dat in het café speelde toen we het hoorden?

Was niet een van de groten, maar het ging even door me heen

Iets over een moord, een broedsel, een vloot, een zwerm vogels

Iets over een moord, een broedsel, een vloot, een zwerm vogels