The Wrote & The Writ - Johnny Flynn

They’re taking pictures of the man from God

I hope his cassock’s clean

The burden of being a holy fella’s

Your halo’d better gleam, better gleam

What of all those wayward priests?

The ones who like to drink

Do you suppose they’d swap their blood for wine

Like you swapped yours for ink, for ink

You wrote me oh-so-many letters

And all of them seemed true

Promises look good on paper

Especially from you, from you

The weight of all those willing words

I carried all alone

You wouldn’t put your pen to bed

When we hadn’t found our own, our own

Your sentences rose high at night

And circled round my head

The circle’s since been broken

Like the priest before me is breaking bread

I’m being asked to drink the blood of Christ

And soon I’ll eat his flesh

I’m alone again before the altar

Shedding all my old regrets

The last of which I’ll tell you now

As it flies down the sink

I never knew a part of you

You didn’t set in ink, in ink

The letters that you left behind

No longer shall I read

Your blood’s between the pages

And I can’t stand to see you bleed

And I’ll soon forget what was never there

Your words are ash and dust

All that’s left is the song I’ve sung

The breath I’ve taken and the one I must

If you’re born with a love for the wrote and the writ

People of letters, your warning stands clear:

Pay heed to your heart and not to your wit

Don’t say in a letter what you can’t in my ear

Ze maken foto's van de man van God

Ik hoop dat zijn soutane schoon is

De last om een ​​heilige man te zijn

Je halo kan maar beter glanzen, beter glanzen

Hoe zit het met al die eigenzinnige priesters?

Degenen die graag drinken

Denk je dat ze hun bloed zouden ruilen voor wijn?

Alsof je de jouwe hebt geruild voor inkt, voor inkt

Je hebt me zo veel brieven geschreven

En ze leken allemaal waar

Beloftes zien er goed uit op papier

Vooral van jou, van jou

Het gewicht van al die gewillige woorden

Ik droeg helemaal alleen

Je zou je pen niet in bed leggen

Toen we de onze nog niet hadden gevonden, de onze

Je zinnen stegen 's nachts hoog op

En cirkelde om mijn hoofd

De cirkel is sindsdien verbroken

Zoals de priester voor mij brood aan het breken is

Er wordt mij gevraagd om het bloed van Christus te drinken

En binnenkort eet ik zijn vlees

Ik ben weer alleen voor het altaar

Al mijn oude spijt kwijt

De laatste waarvan ik je nu zal vertellen

Terwijl hij door de gootsteen vliegt

Ik heb nooit een deel van je gekend

Je hebt niet ingesteld in inkt, in inkt

De brieven die je achterliet

Ik zal niet langer lezen

Je bloed zit tussen de pagina's

En ik kan er niet tegen om je te zien bloeden

En ik zal snel vergeten wat er nooit was

Je woorden zijn as en stof

Het enige dat overblijft is het nummer dat ik heb gezongen

De adem die ik heb genomen en de adem die ik moet hebben

Als je geboren bent met liefde voor het schrift en het schrift

Mensen van letters, uw waarschuwing is duidelijk:

Let op je hart en niet op je verstand

Zeg niet in een brief wat je niet in mijn oor kunt zeggen