The Match - Joey Tempest

There’s a room where she kept all her dolls

They covered the floor and the walls

And she talked to them there

By the pool she would always attract

All the guys who were out on their backs

With her towel wrapped

Now did she know

That she caught all the eyes in town

Watching her walking around

She was the match that would strike up a light

And the day that said hi to the night

And she was bowling me down

And I was praying

As I struggled to stand on my feet

I walked tall with her there on the street

But as the earth spun around

Hope was fading

There was a room where I kept all my things

Baseball caps fraternity rings

And I played my guitar

With her picture pinned up on the wall

I stood there to see where I’d fall

She was the match that would strike up a light

And the day that said hi to the night

And she was bowling me down

And I was praying

As I struggled to stand on my feet

I walked tall with her there on the street

But as the earth spun around

Hope was fading

In our rooms there are thoughts that divide

All those feelings that harbored inside

Am I sinking too deep with what I’m saying

All the words they got caught in my head

Had no order in how they were said

Am I really a creep

Hope is fading

Er is een kamer waar ze al haar poppen bewaarde

Ze bedekten de vloer en de muren

En ze sprak daar met hen

Bij het zwembad zou ze altijd aantrekken

Alle jongens die op hun rug liepen

Met haar handdoek gewikkeld

Wist ze nu?

Dat ze alle ogen in de stad ving

Haar zien rondlopen

Zij was de lucifer die een lichtje zou opsteken

En de dag die hallo zei tegen de nacht

En ze wierp me neer

En ik was aan het bidden

Terwijl ik worstelde om op mijn benen te staan

Ik liep lang met haar daar op straat

Maar terwijl de aarde ronddraaide

Hoop vervaagde

Er was een kamer waar ik al mijn spullen bewaarde

Broederschapsringen voor baseballcaps

En ik speelde op mijn gitaar

Met haar foto aan de muur opgespeld

Ik stond daar om te zien waar ik zou vallen

Zij was de lucifer die een lichtje zou opsteken

En de dag die hallo zei tegen de nacht

En ze wierp me neer

En ik was aan het bidden

Terwijl ik worstelde om op mijn benen te staan

Ik liep lang met haar daar op straat

Maar terwijl de aarde ronddraaide

Hoop vervaagde

In onze kamers zijn er gedachten die verdelen

Al die gevoelens die van binnen leefden

Zink ik te diep in wat ik zeg?

Alle woorden die ze in mijn hoofd hebben gevangen

Had geen volgorde in hoe ze werden gezegd

Ben ik echt een griezel?

Hoop vervaagt