Pleasure And Pain - Joey Tempest

I hate it when you wonder… so sensual and free

And I hate it when you’re psychic… With the things I cannot see

I hate it when you lead on… Like you know which way to go

And I hate it when you stumble… And you never touch the floor

A pathological liar… I am fallin' again

With a flood of desire… I walk the line

Between pleasure and pain

I hate it when you’re lyin'… So close to me at night

And I hate it when you whisper… Sweet words into my mouth

Yeah the woman be the reason… A woman be the light

A woman be the color… If faith would be my sight

I’m a man of contradiction… With a heart so restrained

So afraid of commitment… I walk the line

Between pleasure and pain

It may take one lifetime… Or it may take one day

For me to find the courage… Not to walk away

If this is all that matters… If this is all we know

If enlightment is our journey… It will never, ever let us go…

(Never let us go)

I hate it when you want me… Passion in your eyes

I struggle and I reason… «This couldn’t possibly be right.»

And I fight you with honor… And I fight you with fear

So afraid of what I would find out… If I were to let your heart come near

I believe in redemption… For a fool’s domain

And I ask for forgiveness… I walk the line

Between pleasure and pain…

Between pleasure and pain…

I walk the line…

Between pleasure and pain…

Ik haat het als je je afvraagt... zo sensueel en vrij

En ik haat het als je paranormaal begaafd bent... Met de dingen die ik niet kan zien

Ik haat het als je voorgaat... Alsof je weet welke kant je op moet gaan

En ik haat het als je struikelt... En je raakt nooit de vloer aan

Een pathologische leugenaar... ik val weer

Met een stroom van verlangen ... loop ik langs de lijn

Tussen plezier en pijn

Ik haat het als je liegt... Zo dicht bij me 's nachts

En ik haat het als je fluistert... Lieve woorden in mijn mond

Ja, de vrouw is de reden... Een vrouw is het licht

Een vrouw is de kleur... Als geloof mijn zicht zou zijn

Ik ben een man van tegenspraak ... Met een hart zo ingetogen

Dus bang voor commitment... ik loop de lijn door

Tussen plezier en pijn

Het kan een leven duren... Of het kan een dag duren

Voor mij om de moed te vinden... Niet om weg te lopen

Als dit alles is dat er toe doet... Als dit alles is wat we weten?

Als verlichting onze reis is... Het zal ons nooit, maar dan ook nooit laten gaan...

(Laat ons nooit gaan)

Ik haat het wanneer je me wilt... Passie in je ogen

Ik worstel en ik redeneer… «Dit kan onmogelijk waar zijn.»

En ik vecht met eer tegen je... En ik vecht met angst

Dus bang voor wat ik zou ontdekken... Als ik je hart dichtbij zou laten komen

Ik geloof in verlossing... Voor een dwaas domein

En ik vraag om vergiffenis... ik loop langs de lijn

Tussen plezier en pijn...

Tussen plezier en pijn...

Ik loop langs de lijn...

Tussen plezier en pijn...