So what if I just couldn’t take it anymore

I’ll just take a walk to the store

Looking for a bit of bottled rat poison to score

And I’ll pour down my gullet to nullify the sullenness

If it’s my destiny to kill me spill it in me

To begin to fulfill it give it a couple of minutes until it hits

But still it doesn’t seem to be taking effect

I’m still walking erect, what the heck?

what the hell?

Well at least I paid the guy with a cheque

So if the Bodega janked me on the poison I drank

All I gotta do is place a cancel call to my bank

But they put me on hold when I told them the story

First I cursed in the phone but the music ignored me

And it played, and it played, for such a long time

And then a voice said «we'll be with you soon, just stay on the line»

But just at that second my neck broke out in a sweat

I said «I bet this is it — the poison’s starting to hit»

I felt sick and in pain, I dropped the phone to the ground

And an operator came and said «can I help you now?»

But all that she could hear was just the sound of my death as I gasped into the

set

«Just let the guy cash the cheque» with my last rattling breath

And the burning bottle of crap that I sickly held in my lap

I quickly turned on the cap out of concern for the rats

So what if I just couldn’t take it anymore?

So what if I just couldn’t take it anymore?

I’ll just take the decision to walk on the bridge and try to fly like a pigeon

And I tramp up the ramp and all the bicycles pass

And I just can’t help but laugh when I think back on my past

And all of the retarded mistakes that I made

The broken-hearted dismay that started from the first grade all the way up to

today

And the walkway is steep, and the cars are all beeping

And the people are sailing to wherever they’re sailing

And I’m climbing the railings

I plan to stand and decide, but I just slip and I dive

And all the drunks on the side start to hold up their signs —

Mostly 7s and 9s, but now and then is a 10

And if I fell to earth I’d be dead that’s for sure

But like I said before it’s only water

And it’s worthless 'cos it isn’t on purpose, but I bob to the surface

But a large garbage barge comes

And it drops 20 tonnes of toxic waste on my face

And as I sink from the sun to whatever’s to come

My last sight is the Bums who all change their signs into 3s, 2s, and 1s

And then after this discourse, there’s a 3.6 — of course it must be from

Pitchfork

So what if I just couldn’t take it anymore?

So what if I just couldn’t take it anymore?

Staring down at the floor, staring up at the ceiling

'cos I never get used to always feeling so unglued

Need new emails to read through while I eat old Chinese food

I don’t want a life that’s like this, just take a knife to my wrist quick

All I’ve got is this chopstick but I could still make the plot thick

Just for the sake of context if I break it with my fist

For fun against my chest run into the wall next

And I’ll frown at the gash, then lie down in the bath with some Sylvia Plath

How many pages will pass until I’m facing my last?

I didn’t major in Math so I won’t wager no cash

But truth is stranger than fashion

And the danger is that all of the blood will amass

And the tub will fill-up so fast

'til I’m encased like a crab in a bathtub-shaped scab

They’ll have to take in a cab and scrape off in a lab

So what if I just couldn’t take it anymore?

So what if I just couldn’t take it anymore?

I’ll just call up the Mob and say

«I've got you a job, I guess you know what to do

Knock off this guy with the blues — an offer you can’t refuse»

And I’ll fax them a contract through a third-party contact that says

'Don't hold him for ransom, I’ll pay half in advance

Just mail me one of his hands which I’ll accept as your answer'

So say it so happens:

I happen to be out lying on a park bench and crying just like my normal way

But in most former cases no-one comes out of no place

Wraps masking tape on my face

But that’s what happens today

But before I get knocked off, my hand it gets chopped off

And dropped in a mailbox

And I’m locked in a trunk

But I’m flung out on the tar when the car hits a bump at exit one twenty-five

Out on the FDR drive

I get a minute of rest, and isn’t this interesting

Here comes the UPS man, the package ain’t hard to guess

But I gotta sign with my left-hand

So what if I just couldn’t take it anymore?

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Ik loop even naar de winkel

Op zoek naar een beetje rattengif uit flessen om te scoren

En ik zal mijn slokdarm uitgieten om de norsheid teniet te doen

Als het mijn lot is om me te vermoorden, mors het dan in me

Geef het een paar minuten om het te vervullen voordat het raakt

Maar het lijkt nog steeds geen effect te hebben

Ik loop nog steeds rechtop, wat maakt het uit?

Wel verdomme?

Nou, ik heb de man tenminste met een cheque betaald

Dus als de Bodega me afstak op het gif dat ik dronk

Het enige wat ik moet doen, is een oproep naar mijn bank annuleren

Maar ze zetten me in de wacht toen ik ze het verhaal vertelde

Eerst vloekte ik in de telefoon, maar de muziek negeerde me

En het speelde, en het speelde, voor zo'n lange tijd

En toen zei een stem "we zijn zo bij je, blijf gewoon aan de lijn"

Maar net op dat moment brak mijn nek van het zweet

Ik zei: "Ik wed dat dit het is - het gif begint toe te slaan"

Ik voelde me ziek en had pijn, ik liet de telefoon op de grond vallen

En een telefoniste kwam en zei: "kan ik u nu helpen?"

Maar alles wat ze kon horen was alleen het geluid van mijn dood toen ik naar adem snakte naar de...

set

"Laat die vent de cheque maar incasseren" met mijn laatste ratelende adem

En de brandende fles rotzooi die ik ziekelijk in mijn schoot hield

Ik deed snel de dop op uit bezorgdheid voor de ratten

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Ik neem gewoon de beslissing om op de brug te lopen en te proberen te vliegen als een duif

En ik loop de oprit op en alle fietsen passeren

En ik kan gewoon niet anders dan lachen als ik terugdenk aan mijn verleden

En alle achterlijke fouten die ik heb gemaakt

De diepbedroefde ontsteltenis die begon vanaf de eerste klas tot aan...

vandaag

En de loopbrug is steil en de auto's piepen allemaal

En de mensen zeilen naar waar ze ook zeilen

En ik klim over de relingen

Ik ben van plan om te gaan staan ​​en te beslissen, maar ik glij gewoon uit en ik duik

En alle dronkaards aan de zijkant beginnen hun bord omhoog te houden -

Meestal 7s en 9s, maar af en toe is een 10

En als ik op aarde zou vallen, zou ik dood zijn, dat is zeker

Maar zoals ik al eerder zei, het is maar water

En het is waardeloos omdat het niet expres is, maar ik dobber naar de oppervlakte

Maar er komt een grote vuilnisbak

En het laat 20 ton giftig afval op mijn gezicht vallen

En terwijl ik van de zon wegzink in wat komen gaat

Mijn laatste gezicht zijn de Bums die allemaal hun tekens veranderen in 3s, 2s en 1s

En dan na deze verhandeling is er een 3.6 - natuurlijk moet het van zijn

Hooivork

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Naar de vloer staren, naar het plafond staren

want ik raak er nooit aan gewend dat ik me altijd zo onbegrepen voel

Nieuwe e-mails nodig om door te lezen terwijl ik oud Chinees eten eet

Ik wil niet zo'n leven, neem gewoon snel een mes om mijn pols

Het enige wat ik heb is dit eetstokje, maar ik kan het plot nog steeds dik maken

Gewoon omwille van de context als ik het met mijn vuist breek

Voor de lol tegen mijn borst tegen de muur rennen volgende

En ik zal fronsen bij de snee en dan in bad gaan liggen met wat Sylvia Plath

Hoeveel pagina's gaan er voorbij voordat ik mijn laatste zie?

Ik heb geen wiskunde gestudeerd, dus ik wed geen geld

Maar de waarheid is vreemder dan mode

En het gevaar is dat al het bloed zich ophoopt

En het bad loopt zo snel vol

'til ik ben ingekapseld als een krab in een badkuip-vormige korst

Ze moeten een taxi nemen en vertrekken in een laboratorium

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?

Ik bel gewoon de maffia en zeg:

"Ik heb een baan voor je, ik denk dat je weet wat je moet doen"

Sla deze man met de blues neer — een aanbod dat je niet kunt weigeren»

En ik zal ze een contract faxen via een externe contactpersoon die zegt:

'Houd hem niet vast voor losgeld, ik betaal de helft van tevoren'

Mail me gewoon een van zijn handen die ik zal accepteren als uw antwoord'

Dus zeg dat het zo gebeurt:

Toevallig lig ik buiten op een bankje in het park en huil ik zoals ik normaal doe

Maar in de meeste voormalige gevallen komt niemand uit de lucht vallen

Wikkelt plakband op mijn gezicht

Maar dat is wat er vandaag gebeurt

Maar voordat ik wordt afgeslagen, wordt mijn hand afgehakt

En in een mailbox gedropt

En ik zit opgesloten in een koffer

Maar ik word op het teer geslingerd wanneer de auto een hobbel raakt bij afrit één vijfentwintig

Uit op de FDR-schijf

Ik krijg een minuut rust, en is dit niet interessant

Hier komt de UPS-man, het pakket is niet moeilijk te raden

Maar ik moet met mijn linkerhand tekenen

Dus wat als ik het gewoon niet meer aankon?