Scowling Crackhead Ian - Jeffrey Lewis

Scowling crackhead Ian

I can’t forget your face

You were a foul human being

way back on saint marks place

A white thug when we were both pour

A life struggling for one quarter more

In sixth grade that’s what you’d mug me for

A switch blade pressed up to my jugular

So I feard for my next

Save streats were few

My nerves grew recked near the second avenue

I soon learned how to steer clear of a crook or a crew

And know I’m still here

And look so are you

Forever you’ve been crackhead Ian

It was your kid nickname if we spoke it

You were an insane human being

Whether you ever did or didn’t really smoke it

I’d know that tall thin brand overstroll

All sun burned and grimm since ten or twelve years old

I guess yesterday is gone

Faces still intend our souls

An I guess both our mom’s places’re still on rent controll

I was that wick, small, sad, sag, punier guy

You was as big, tall and bad back in junior high

No sight of someone’s face has ever been scarrier

You’d come chase me from street fighter one or space harrier

Hello again, crackhead Ian

I still can’t forget your foul face

My fellow human being

I know we’re both still planted on saint-marks place

We’ve lived our pour lifes in close parallel

Within this four or five blocks we both know so well

You must have grew up near the former theater or old groce hotel

I’m sure you’re aware of me here

But oh I can’t tell

It seems you never outgrew your little greedy enrage

I still see you look so mean though now we are middle-aged

I was used dropping last year at you loughing to tell

About bashing some dude with a chair till he fell

I slipped fast by you talking fear in our eyes would touch

Drifting past by new mornings that it all changed so much

I’ve never known your live story sure it’s rotten and though

But hoe long before these roles for us have gotten old enough

You must’ve had it so rough kid

Well I wonder

Forged by a tiny portion of love or fortune

Goes lightning or goes thunder

You’re a bad one crackhead Ian

A sad son and sun burned big

But of all the best kids seen downtown in our pre-team

It’s just you and me left I think

How long till you notice

How long untill you shake my hand

How long untill we’re old man-neighbours

Last tribe’s man of the vanished plant

We never even did exchange names

You were an evil kid from the 80's

When we played these arcade games

That made life grate in the 80's

Me and Ian

Me and Ian

Ryding into the night of an east-village dream with these games in the street

and the head and…

fronsende crackhead Ian

Ik kan je gezicht niet vergeten

Je was een slecht mens

ver terug op de plaats van de heilige tekens

Een witte boef toen we allebei aan het gieten waren

Een leven dat nog een kwart worstelt

Daar zou je me in de zesde klas voor beroven

Een schakelaarblad tegen mijn halsslagader gedrukt

Dus ik vreesde voor mijn volgende

Er waren weinig save-straten

Mijn zenuwen raakten overbelast bij de tweede laan

Ik leerde al snel hoe ik uit de buurt van een boef of een bemanning kon blijven

En weet dat ik er nog ben

En kijk, jij ook

Voor altijd ben je crackhead Ian

Het was de bijnaam van je kind als we het uitspraken

Je was een krankzinnig mens

Of je het nu wel of niet echt hebt gerookt

Ik zou weten dat lange dunne merk overstroll

Alle zon verbrand en grimm sinds tien of twaalf jaar oud

Ik denk dat gisteren voorbij is

Gezichten zijn nog steeds van plan onze zielen

Ik denk dat beide plaatsen van onze moeder nog steeds verhuurd zijn

Ik was die lont, kleine, verdrietige, slappe, pittige kerel

Je was net zo groot, lang en slecht toen je junior high was

Geen enkel gezicht van iemand is ooit enger geweest

Je zou me komen achtervolgen van straatvechter één of ruimtekiekendief

Hallo weer, crackhead Ian

Ik kan je vuile gezicht nog steeds niet vergeten

Mijn medemens

Ik weet dat we allebei nog steeds op de plaats van de heilige tekens staan

We hebben onze levens in nauw parallel geleefd

Binnen deze vier of vijf blokken die we allebei zo goed kennen

Je moet zijn opgegroeid in de buurt van het voormalige theater of het oude kruideniershotel

Ik weet zeker dat je me hier kent

Maar oh, ik kan het niet zeggen

Het lijkt erop dat je je kleine hebzuchtige woede nooit bent ontgroeid

Ik zie nog steeds dat je er zo gemeen uitziet, hoewel we nu van middelbare leeftijd zijn

Ik was gewend vorig jaar naar je te zwaaien om het je te vertellen

Over het slaan van een kerel met een stoel tot hij viel

Ik gleed snel door je pratende angst in onze ogen zou raken

Drijvend voorbij door nieuwe ochtenden dat het allemaal zo veranderd is

Ik heb je live-verhaal nooit gekend, zeker dat het verrot is en hoewel

Maar hoe lang voordat deze rollen voor ons oud genoeg zijn geworden

Je moet het zo ruig hebben gehad jochie

Nou ik vraag me af

Gesmeed door een klein deel van liefde of fortuin

Gaat bliksem of gaat donder

Je bent een slechte crackhead Ian

Een trieste zoon en de zon brandde groot

Maar van alle beste kinderen die we in de stad hebben gezien in ons pre-team

Het is alleen jij en ik, denk ik,

Hoe lang duurt het voordat je het merkt?

Hoe lang duurt het voordat je mijn hand schudt?

Hoe lang nog tot we oude buren zijn

De man van de verdwenen plant van de laatste stam

We hebben zelfs nooit namen uitgewisseld

Je was een slechte jongen uit de jaren 80

Toen we deze arcadespellen speelden

Dat maakte het leven in de jaren 80 geweldig

Ik en Ian

Ik en Ian

Rijd de nacht van een droom in het oosten van het dorp in met deze games op straat

en het hoofd en...