La route 11 - Jean-Pierre Ferland

À 100 milles à l’heure sur la route 11

Démaquillé sur une 750 cc On pense à rien, on parle à sa roue d’en avant

Ou tu prends la courbe, ou y a personne qui la prend

Des bras par devant, des bras par derrière

La tête en fibre de verre bleu, vert-bleu

À 100 milles à l’heure sur la route 11

Hier est au niveau des deux carburateurs

Demain est à fleur de macadam, et de caoutchouc

Le beau moment entre avoir peur et aller jusqu’au bout

Le feu du vent le son des deux

Une rose dans le dos…

À 100 milles à l’heure sur la route 11

Y a des pensées qui pardonnent pas beaucoup

Comme un peuplier donne la vie immuablement

Comme il la reprend sur la 11 par son immobilité

Des bras par devant, des bras par derrière

La tête ailleurs il fait beau…

On a modéré dans un champ de blé

On l’a dévalé

À 30 milles à l’heure

On s’est trouvé à tout voir de plus près

Pendant que nos chevaux soufflaient…

Bonjour le jour!

bonjour le ciel!

bonjour les yeux fermés!

Son bras dans mon cou

Ma main sur ses jambes

À 0 mille à l’heure

Y’a des pensées qui pardonnent pas beaucoup

Comme un besoin de s’arrêter

Bonjour le blé, bonjour le pain, bonjour le vin de blé

Tous les trois tout-nus

Tous les trois ensemble

Et sous le peuplier

À 600 milles à l’heure sur la route 11

Les portes s’ouvrent et les oiseaux s’envolent

À 600 milles à l’heure sur la route 11

Le bout du monde est à portée de soi

Le dimanche en plein été

Les maisons sont comme des sacs de thé

Thé vert

100 mijl per uur op Highway 11

Opgeruimd op een 750 cc We bedenken niets, we praten met zijn voorwiel

Of je neemt de bocht, of niemand neemt hem

Armen voor, armen achter

Blauwe, groenblauwe glasvezelkop

100 mijl per uur op Highway 11

Gisteren bij beide carburateurs

Morgen is gelijk met asfalt en rubber

Het mooie moment tussen bang zijn en er helemaal voor gaan

Het vuur van de wind het geluid van twee

Een roos op de rug...

100 mijl per uur op Highway 11

Er zijn gedachten die niet erg vergevingsgezind zijn

Zoals een populier het leven onveranderlijk geeft

Terwijl hij haar op de 11 oppakt door zijn stilte

Armen voor, armen achter

Ga ergens anders heen, het is mooi weer...

We modereerden in een tarweveld

We hebben het neergehaald

Bij 30 mijl per uur

We hebben het allemaal van dichtbij gezien

Terwijl onze paarden waaiden...

Hallo dag!

hallo hemel!

hallo ogen dicht!

Zijn arm om mijn nek

Mijn hand op haar benen

bij 0 mph

Er zijn gedachten die niet veel vergeven

Zoals een behoefte om te stoppen

Hallo tarwe, hallo brood, hallo tarwewijn

Alle drie volledig naakt

Alle drie samen

En onder de populier

600 mijl per uur op Highway 11

De deuren gaan open en de vogels vliegen weg

600 mijl per uur op Highway 11

Het einde van de wereld is binnen handbereik

Zondag midden in de zomer

Huizen zijn als theezakjes

Groene thee