Hallowed Ground - Jason Robert Brown

I’m walking on hallowed ground

I’m breathing in ancient air

I’m hearing a long lost sound from the water down there

It’s a distant beat pulsing through the heat

Of the long ago

I’m walking on hallowed ground

I’m stepping on sacred bones

Another new fossil found in the silt and the stones

Just beyond this hill, in the sultry still

Of the summer

I am trying to find something I left behind

In the long ago

I’m walking on hallowed ground

I’m holding my daughter’s hand

I’m taking a look around where my dad used to stand

When he’d watch me play on some sun-scorched day

In the long ago

I’m following faded trails

From when I was twelve years old

I’m fishing out new details in the stories I’ve told

Like the hearts I broke, like the truth unspoken

In the summer

Turn a corner, and then I am right back again

In the long ago

See that kid in the breeze?

I keep telling him, «Easy does it»

That’s the problem with him

It was never that simple, really, was it?

I’m walking on hallowed ground

I’m checking out every clue

I’m seeing my life unwound and assembled anew

Then I hear that line, «Dad, relax, I’m fine»

And she’s running off

And she’ll stand here one day, watching me walk away

In the long ago

You can run, you can learn, but you’ll always return

To the long ago

Ik loop op heilige grond

Ik adem oude lucht in

Ik hoor een lang verloren geluid uit het water daar beneden

Het is een verre beat die door de hitte pulseert

Van lang geleden

Ik loop op heilige grond

Ik stap op heilige botten

Weer een nieuw fossiel gevonden in het slib en de stenen

Net voorbij deze heuvel, in de zwoele stilte

Van de zomer

Ik probeer iets te vinden dat ik heb achtergelaten

Lang geleden

Ik loop op heilige grond

Ik houd de hand van mijn dochter vast

Ik kijk rond waar mijn vader vroeger stond

Als hij me op een zonovergoten dag zag spelen

Lang geleden

Ik volg vervaagde paden

Van toen ik twaalf jaar oud was

Ik vis nieuwe details op in de verhalen die ik heb verteld

Zoals de harten die ik brak, zoals de onuitgesproken waarheid

In de zomer

Sla een hoek om en dan ben ik weer terug

Lang geleden

Zie je dat kind in de wind?

Ik blijf tegen hem zeggen: «Makkelijk doet het»

Dat is het probleem met hem

Het was nooit zo eenvoudig, toch?

Ik loop op heilige grond

Ik bekijk elke aanwijzing

Ik zie hoe mijn leven zich afwikkelt en opnieuw opbouwt

Dan hoor ik die regel: "Papa, ontspan, het gaat goed"

En ze rent weg

En op een dag zal ze hier staan ​​en kijken hoe ik wegloop

Lang geleden

Je kunt rennen, je kunt leren, maar je komt altijd terug

Naar lang geleden