Roses for the Damned - Janis Ian

One too many gone, one too many died

All my heroes have been silenced

All the young men marching off in two-four time

Dance to that righteous killer’s cadence

One too many gone, laying wasted in the sand

Death’s got no feeling for the brave

Crazed men hustling selling guns and ammunition

Bear your rifle, bear your burden, save your children

Mothers raise their sons for the sacrifice

Babies carry guns and dream of paradise

Nectar and roses and soft dark Arabian nights

Dying for water, and no oasis in sight

No mean day dream bridal magazine

Promises to wave a magic wand

Advertising confidence, fourteen lesson eloquence

Will teach you how to live beside the bomb

High school fools rule, foam from the mouth

Keep you 'til you’re old enough to buy

Teachers talk of temperance, allegiance to coincidence

Snd documents to recompense your pride

No one calls on you to live, no one calls you to die

No one sends roses to crazy old ladies who lie

In dark dusty rooms the size of a small foreign car

Sometimes you wonder where all the good people are

Strangers walk the streets in the summer heat

Tempers shorter than a baby’s dryness

Stepping on your shoes, leaving mind and body bruised

Ain’t it easy now to kill someone for kindness

It’d make a man of any man who’s old enough to cry

Surely make a loser feel at home

Blessings on the children of the city when they die

One more overpopulation gone

You cannot walk the streets no more, or live in town

I always thought there’d be somewhere to crawl

When the sky fell down

I’m watching my horizon exploding

Like a spring too tightly wound

Silence is the only sound

Een te veel verdwenen, een te veel overleden

Al mijn helden zijn het zwijgen opgelegd

Alle jonge mannen marcheren weg in twee-vier tijd

Dans op de cadans van die rechtvaardige moordenaar

Een te veel weg, verdwaald in het zand

De dood heeft geen gevoel voor de dapperen

Gekke mannen die zich haasten om wapens en munitie te verkopen

Draag je geweer, draag je last, red je kinderen

Moeders voeden hun zonen op voor het offer

Baby's dragen geweren en dromen van het paradijs

Nectar en rozen en zachte donkere Arabische nachten

Stervend voor water, en geen oase in zicht

No-mean day dream bruidsmagazine

Belooft te zwaaien met een toverstaf

Reclamevertrouwen, veertien lessen welsprekendheid

Zal je leren hoe je naast de bom moet leven

Middelbare school dwazen heersen, schuim uit de mond

Houd je totdat je oud genoeg bent om te kopen

Docenten spreken van matigheid, trouw aan toeval

Stuur documenten om je trots te belonen

Niemand roept je op om te leven, niemand roept je om te sterven

Niemand stuurt rozen naar gekke oude dames die liegen

In donkere stoffige kamers ter grootte van een kleine buitenlandse auto

Soms vraag je je af waar alle goede mensen zijn

Vreemden lopen door de straten in de zomerse hitte

Temperamenten korter dan de droogheid van een baby

Op je schoenen stappen en lichaam en geest gekneusd achterlaten

Is het nu niet gemakkelijk om iemand uit vriendelijkheid te vermoorden?

Het zou een man maken van elke man die oud genoeg is om te huilen

Zorg ervoor dat een loser zich thuis voelt

Zegeningen voor de kinderen van de stad als ze sterven

Weer een overbevolking weg

Je kunt niet meer over straat lopen of in de stad wonen

Ik dacht altijd dat er iets zou zijn om te kruipen

Toen de lucht naar beneden viel

Ik zie mijn horizon exploderen

Als een veer die te strak is gewikkeld

Stilte is het enige geluid