Passion Play - Janis Ian

She came from Dakota

Though some say she hailed from the South

He tried to believe but each time she would leave

With the venom that dripped from her mouth

Like some angel of old

Bent on saving the soul

Drugged to the knees he would pray

To some rude Russian icon

That twined like a python

And blinded the sun, night, and day

He’d say

Please bring me peace

You say you’ll stay

Just to leave me whole

All of my soul your passion play

Though she lies to amuse

She lies to confuse

Passion with vision and pain

He lies for possession and time

Though there’s no time to gain

Squandering feeling

Constantly stealing away

From the sound of her name

Is like thunder and lightning

Hiding the sound of the rain

And he’d say

So he searches for truth

In the beauty that once was her name

Senselessly trusting in time to remind her

Blind, she came

Suddenly rootless

Fashionably useless

Magically fruitless and time

Like some Sunday scholar

Who lives off the squalor

Of yesterday’s knowledge and fame

And he’d say

Well some overdose

And some wrap like a rose

'Round the slick perfumed nose

Of high noon

Burning their lips

As they stoop low to kiss

Some rich man’s excuse for the moon

I must have been lucky --

Got out with my body intact

And tomorrow in tune

But it’s this sense of time

That wraps like a vine

'Round the neck of the sun and the moon

Ze kwam uit Dakota

Hoewel sommigen zeggen dat ze uit het Zuiden kwam

Hij probeerde te geloven, maar elke keer dat ze wegging

Met het gif dat uit haar mond droop

Als een engel van weleer

Vastbesloten om de ziel te redden

Tot op de knieën gedrogeerd zou hij bidden

Naar een onbeleefd Russisch icoon

Dat kronkelde als een python

En verblindde de zon, dag en nacht

Hij zou zeggen

Breng me alsjeblieft vrede

Je zegt dat je blijft

Gewoon om me heel te laten

Heel mijn ziel, jouw passie, speel

Hoewel ze liegt om te amuseren

Ze liegt om te verwarren

Passie met visie en pijn

Hij liegt voor bezit en tijd

Hoewel er geen tijd is om te winnen

Verkwistend gevoel

Voortdurend weg stelen

Van het geluid van haar naam

Is als donder en bliksem

Het geluid van de regen verbergen

En hij zou zeggen

Dus zoekt hij naar de waarheid

In de schoonheid die ooit haar naam was

Zinloos vertrouwen in de tijd om haar eraan te herinneren

Blind, ze kwam

Plotseling ontworteld

Modieus nutteloos

Magisch vruchteloos en tijd

Zoals een zondagse geleerde

Wie leeft van de ellende?

Van de kennis en faam van gisteren

En hij zou zeggen

Wel een overdosis

En sommigen wikkelen zich in als een roos

'Rond de gladde geparfumeerde neus'

Van middag

Hun lippen branden

Terwijl ze zich laag bukken om te kussen

Het excuus van een rijke man voor de maan

Ik moet geluk hebben gehad --

Ik stapte uit met mijn lichaam intact

En morgen in tune

Maar het is dit gevoel van tijd

Dat wikkelt zich als een wijnstok

'Rond de nek van de zon en de maan'