Mechanical Telephone - Janis Ian

Dark night but there’s plenty to believe in…

Why’d you have to let her touch your feelings?

I always gave you everything that you needed

All you had to do was ask — but you just got greedy

Now the only time we talk is when we talk alone

To the voices that you leave

On your mechanical telephone

Sometimes I call just to hear your voice

Set free of the talons and claws

But the memory I keep

Doesn’t really let me leave any word at all

You always liked any woman who was easy

Hope you’ve met your match… but can she beat me?

You always said I’d be the first to walk

You say I’m always the first to talk, but can she free me?

Now we rarely talk alone.

We usually speak in groups

To the people you invite

For the theater and a bite who are used to you

They like to listen to their own mouths move

They like to watch your jaw drop, too

But the witticisms fade when the covers

Are unmade and I’m so far away

I bet you thought I’d be an easy lay

I bet you thought I lived alone

Hungry for the vision and the afterplay

I’ve had better times alone

Now we rarely talk of love.

We only speak of need

And the sacrifice of life

To the altar and the knife on our mound of greed

I rarely call just to hear your voice

Set free of the pillars and stone

But for the company I keep when I speak

To your mechanical telephone

It’s the company I keep when I speak

Your mechanical telephone

The company I keep…

Donkere nacht, maar er is genoeg om in te geloven...

Waarom moest je haar je gevoelens laten aanraken?

Ik heb je altijd alles gegeven wat je nodig had

Je hoefde alleen maar te vragen, maar je werd gewoon hebberig

De enige keer dat we praten, is wanneer we alleen praten

Naar de stemmen die je achterlaat

Op je mechanische telefoon

Soms bel ik alleen om je stem te horen

Bevrijd van de klauwen en klauwen

Maar de herinnering die ik bewaar

Laat me helemaal geen woord achter

Je hield altijd van elke vrouw die makkelijk was

Ik hoop dat je je gelijke hebt ontmoet ... maar kan ze me verslaan?

Je zei altijd dat ik de eerste zou zijn om te lopen

Je zegt dat ik altijd de eerste ben om te praten, maar kan ze me bevrijden?

Nu praten we zelden alleen.

We spreken meestal in groepen

Aan de mensen die je uitnodigt

Voor het theater en een hapje die je gewend zijn

Ze luisteren graag naar hun eigen mondbeweging

Ze vinden het ook leuk om te zien hoe je mond openvalt

Maar de kwinkslagen vervagen wanneer de dekens

Zijn onopgemaakt en ik ben zo ver weg

Ik wed dat je dacht dat ik een gemakkelijke leek zou zijn

Ik wed dat je dacht dat ik alleen woonde

Hongerig naar het visioen en het naspel

Ik heb betere tijden alleen gehad

Nu praten we zelden over liefde.

We spreken alleen van noodzaak

En het offer van het leven

Naar het altaar en het mes op onze heuvel van hebzucht

Ik bel zelden alleen om je stem te horen

Bevrijd van de pilaren en stenen

Maar voor het gezelschap dat ik houd als ik spreek

Naar uw mechanische telefoon

Het is het gezelschap dat ik heb als ik spreek

Uw mechanische telefoon

Het bedrijf dat ik…