Marion Amidst the Roses - Janis Ian

When I am old and weary

Who’ll be there to sing?

When I am tired and bleary-eyed

Who’ll be there to bring me home?

I take a chill in the winter

And I spend my summers

In Normandy

We have always stayed the summer there

With Marion, who brings us tea and roses

And a memory of love no one supposes

Amidst the roses

Where are my knights and passions?

Nothing left to say

And now my life’s spent, fashioned

Out among the courtships and the grave

Between the flowers of mourning

And the chill of evening

In Normandy

It has always seemed like summer there

And Marion, who brings me tea and roses

In a memory of lust no one supposes

Amidst the roses

Als ik oud en moe ben

Wie zal er zijn om te zingen?

Als ik moe en wazig ben

Wie zal er zijn om me thuis te brengen?

Ik ga chillen in de winter

En ik breng mijn zomers door

In Normandië

We zijn daar altijd in de zomer gebleven

Met Marion, die ons thee en rozen brengt

En een herinnering aan liefde die niemand veronderstelt

Tussen de rozen

Waar zijn mijn ridders en passies?

Niets meer te zeggen

En nu is mijn leven voorbij, ouderwets

Tussen de verkering en het graf

Tussen de bloemen van rouw

En de kilte van de avond

In Normandië

Het leek daar altijd zomer

En Marion, die me thee en rozen brengt

In een herinnering aan lust veronderstelt niemand

Tussen de rozen