Jackie Skates - Janis Ian

Jackie skates across the freeway

Like a suicide in steel

Scatters ashes of her memory

To the wind behind the wheel

It’s the road that makes the rhythm

It’s the chalk marks on her soul

It’s the task that he’s been given

To keep her memory whole

She was younger than forever

She was older than goodbye

And she never saw the trucker

As he wove across the line

Just another L.A. drifter

With the freeway in her blood

And she never knew what hit her

When she ran right out of luck

It was Jackie called the parents

It was Jackie won the prize

It was Jackie fed the silence

When they could not meet his eyes

It was Jackie took the body

It was Jackie packed her stuff

And he never really loved her

Though he liked her well enough

Sometimes at night he sees her

From the corner of his eye

And he’s just about to tell her

That he has no alibi

It’s fate that makes the moment

That’s what he wants to cry

But the words he needs are frozen

He can’t even say goodbye

Jackie skates across the freeway

Like a suicide in steel

Scatters ashes of her memory

To the wind behind the wheel

Jackie schaatst over de snelweg

Als een zelfmoord in staal

Verstrooit as van haar geheugen

Naar de wind achter het stuur

Het is de weg die het ritme maakt

Het zijn de krijtstrepen op haar ziel

Het is de taak die hem is gegeven

Om haar herinnering heel te houden

Ze was jonger dan voor altijd

Ze was ouder dan tot ziens

En ze heeft de vrachtwagenchauffeur nooit gezien

Terwijl hij over de lijn weefde

Gewoon weer een LA zwerver

Met de snelweg in haar bloed

En ze wist nooit wat haar overkwam

Toen ze pech had

Het was Jackie die de ouders heette

Het was Jackie die de prijs won

Het was Jackie die de stilte voedde

Toen ze zijn ogen niet konden ontmoeten

Het was Jackie die het lichaam nam

Het was Jackie die haar spullen had ingepakt

En hij heeft nooit echt van haar gehouden

Hoewel hij haar goed genoeg mocht

Soms ziet hij haar 's nachts

Vanuit zijn ooghoek

En hij staat op het punt het haar te vertellen

Dat hij geen alibi heeft

Het is het lot dat het moment maakt

Dat is wat hij wil huilen

Maar de woorden die hij nodig heeft, zijn bevroren

Hij kan niet eens afscheid nemen

Jackie schaatst over de snelweg

Als een zelfmoord in staal

Verstrooit as van haar geheugen

Naar de wind achter het stuur