Davy - Janis Ian

This whole park bench belongs to me — I’m not crazy

I reserved it late last spring

Don’t sit there, that’s my dog

Thought we’d spend the summer here

(My wilderness vacation)

Scare off the tourists, or charge them to feed us

Yes, I’m a real financier

And when the interest rates fall, I will invest in a mall

Somewhere to keep from the cold wind that rattles my bones

And the sticks and the stones

That shatter my ears

Since Davy left here

I was always too high strung, seeking my salvation

Now I just seek oblivion (and my blood pressure’s down)

Used to be so hard to keep up with all the Joneses

Now I just keep up with me

If you don’t like it go home

When this world finally ends.

I will be wealthy again

I have all my past in this blue shopping bag that I guard

Like the strings of my heart

That once rang so clear

When Davy was here

In your pity, you’re forgetting that

I was once somebody’s better half

Visit me again sometime, here among the flowers

When you’ve know a love like mine, it’s hart to chit chat for long

Life has more rips in its seams

Than any novelist dreams

Come when the fabric of nighttime is tattered and torn

We’ll talk into dawn

But you’ll have to go

When Davy gets home

Deze hele parkbank is van mij - ik ben niet gek

Ik heb het eind vorig voorjaar gereserveerd

Ga daar niet zitten, dat is mijn hond

Dacht dat we hier de zomer zouden doorbrengen

(Mijn vakantie in de wildernis)

Schrik de toeristen af, of laad ze op om ons te eten te geven

Ja, ik ben een echte financier

En als de rente daalt, investeer ik in een winkelcentrum

Ergens om weg te blijven van de koude wind die mijn botten doet rammelen

En de stokken en de stenen

Dat breekt mijn oren

Sinds Davy hier is vertrokken

Ik was altijd te gespannen, op zoek naar mijn redding

Nu zoek ik gewoon de vergetelheid (en mijn bloeddruk is laag)

Was vroeger zo moeilijk om alle Joneses bij te houden

Nu houd ik me gewoon bij

Als je het niet leuk vindt, ga dan naar huis

Wanneer deze wereld eindelijk eindigt.

Ik zal weer rijk zijn

Ik heb al mijn verleden in deze blauwe boodschappentas die ik bewaar

Zoals de snaren van mijn hart

Dat klonk ooit zo duidelijk

Toen Davy hier was

Jammer genoeg vergeet je dat

Ik was ooit iemands betere helft

Bezoek me nog een keer, hier tussen de bloemen

Als je een liefde als de mijne kent, is het hart om lang te kletsen

Het leven heeft meer scheuren in zijn naden

dan welke romanschrijver dan ook droomt

Kom wanneer de stof van de nacht aan flarden en gescheurd is

We praten tot in de vroege uurtjes

Maar je moet gaan

Als Davy thuiskomt