Room in the Middle - Jake Morley

Honey, I’ve been pacing between two walls

Greedy steps, eating air, wearing out my floor

One wall is a mean cliff-face

The other means trouble

But there’s room in the middle

I got a bladed pendulum

That cuts with each swing

And the noise of the clock’s so loud

It’s all I can think

It seems to move straight through

From one tick to another

But there’s room in the middle

But there’s room in the middle

Everybody’s talking

But I can’t join in

Words bounce around the mirrors on

The inside of my skin

One ear hears the rattle of the cage

The other hears nothing

But there’s room in the middle

This bed’s been holding you

Much better than me

Not been myself, not even sure

Now what that means

And you’re clinging onto one edge

As I’m hanging off the other

But there’s room in the middle

But there’s room in the middle

Schat, ik ben tussen twee muren aan het ijsberen

Gulzige stappen, lucht eten, mijn vloer verslijten

Eén muur is een gemene rotswand

De andere betekent problemen

Maar er is ruimte in het midden

Ik heb een slinger met bladen

Dat snijdt bij elke zwaai

En het geluid van de klok is zo luid

Het is alles wat ik kan denken

Het lijkt rechtdoor te gaan

Van het ene vinkje naar het andere

Maar er is ruimte in het midden

Maar er is ruimte in het midden

Iedereen praat

Maar ik kan niet meedoen

Woorden stuiteren rond de spiegels op

De binnenkant van mijn huid

Eén oor hoort het geratel van de kooi

De ander hoort niets

Maar er is ruimte in het midden

Dit bed houdt je vast

Veel beter dan ik

Niet mezelf geweest, zelfs niet zeker

Wat betekent dat nu?

En je klampt je vast aan één rand

Terwijl ik aan de andere hang

Maar er is ruimte in het midden

Maar er is ruimte in het midden