Ах, январь мой - Иван Кучин

Ах январь мой последнего года,

Вот и я на полях твоих Русь.

Никого, только ночь да свобода,

Да до боли знакомая грусть.

Как люблю я мотив этот старый.

Вон люди идут, значит жизнь.

Красный бант на цыганской гитаре,

Черный гриф как ружье дуло вниз.

Посмотрите как воздух искриться…

Почему вы не рады зиме?

Почему у вас хмурые лица?

Как в моей во вчерашней тюрьме.

Тишина, никакого ответа.

Чья-то тень лишь шарахнулась прочь.

Там в заснеженной дали рассвета

Хохотала январская ночь.

Так веньчай меня с ней непогода,

Я и так посмеяться не прочь.

Ах январь мой последнего года,

Ах жена моя темная ночь…

Ах январь мой последнего года,

Ах жена моя темная ночь.

Ah, januari van mijn laatste jaar,

Hier ben ik op je velden Rus.

Niemand, alleen nacht en vrijheid,

Ja, pijnlijk bekend verdriet.

Wat hou ik van dit oude motief.

Daar gaan mensen, het betekent leven.

Rode strik op een zigeunergitaar

Zwarte gier als een geweerloop naar beneden.

Zie hoe de lucht schittert...

Waarom ben je niet blij met de winter?

Waarom heb je sombere gezichten?

Zoals gisteren in mijn gevangenis.

Stilte, geen antwoord.

Iemands schaduw schrok gewoon weg.

Daar in de besneeuwde dageraad

De januarinacht lachte.

Dus trouw met me met haar slechte weer,

Ik vind het sowieso niet erg om te lachen.

Ah, januari van mijn laatste jaar,

Oh mijn vrouw, donkere nacht...

Ah, januari van mijn laatste jaar,

Oh mijn vrouw, donkere nacht.