#ДАЙМНЕХОТЯБЫРАЗ - Ирина Дубцова

Моей нервной системе ты нанес невыносимое.

Поломал мои стены, мне казалось нерушимые.

Угощал меня ядом, а я была рядом.

Довольно сказала!

Не души меня!

Дай мне хотя бы раз сделать все правильно, нас трое посчитай.

Я всегда буду второй, так не зови единственной.

Дай, я хотя бы сейчас побуду праведной, я так больше не играю.

Только это будет наш сотый и последний раз.

Обнимал мое тело, обручального кольца не сняв.

Я тебя так хотела, так подальше ничего не дав.

Ну за что мне все это?

Я снова раздета,

Довольная в плен тобой опять взята.

Дай мне хотя бы раз сделать все правильно, нас трое посчитай.

Я всегда буду второй, так не зови единственной.

Дай, я хотя бы сейчас побуду праведной, я так больше не играю.

Только это будет наш сотый и последний раз.

Любимый, ненавижу всеми фибрами души!

Любимый, разрешаю все.

Все-все держи!

Любимый, ты подарок бесов, вовсе не небес!

Любимый, я все прощаю тебе!

Дай мне хотя бы раз сделать все правильно, нас трое посчитай.

Я всегда буду второй, так не зови единственной.

Дай, я хотя бы сейчас побуду праведной, я так больше не играю.

Только это будет наш сотый и последний раз.

Je hebt mijn zenuwstelsel ondraaglijk aangedaan.

Brak mijn muren, het leek me onverwoestbaar.

Hij behandelde me met vergif en ik was erbij.

Mooi gezegd!

Bezie me niet!

Laat me het één keer goed doen, tel ons drieën.

Ik zal altijd de tweede zijn, dus noem me niet de enige.

Laat me nu tenminste rechtvaardig zijn, zo speel ik niet meer.

Alleen zal dit onze honderdste en laatste keer zijn.

Hij omhelsde mijn lichaam, zonder de trouwring af te doen.

Ik wilde je zo graag, zo ver weg zonder iets te geven.

Wel, waarom heb ik dit allemaal nodig?

Ik ben weer naakt

Tevreden vastgelegd door jou weer genomen.

Laat me het één keer goed doen, tel ons drieën.

Ik zal altijd de tweede zijn, dus noem me niet de enige.

Laat me nu tenminste rechtvaardig zijn, zo speel ik niet meer.

Alleen zal dit onze honderdste en laatste keer zijn.

Geliefden, ik haat met elke vezel van mijn ziel!

Lieverd, ik laat alles toe.

Bewaar het allemaal!

Geliefden, je bent een gave van demonen, helemaal niet de hemel!

Lieverd, ik vergeef je alles!

Laat me het één keer goed doen, tel ons drieën.

Ik zal altijd de tweede zijn, dus noem me niet de enige.

Laat me nu tenminste rechtvaardig zijn, zo speel ik niet meer.

Alleen zal dit onze honderdste en laatste keer zijn.