29.10 - Ирина Дубцова

Я хлопнула дверью

Я оставила в твоей машине всё

Своё сердце и сигареты

Промокшие от слез

Я вышла раздетая и разбитая

Будто бы в никуда

Бросив прошлое в Порше твоем

Кажется, навсегда

Будет долго болеть еще

Может, не заживет

Будут шрамы

И самое время подстричь каре

Моими нервными клетками

Пишется этот трек

И я вряд ли без сердца

Теперь уже человек

Да

Будет снег, одинокая зима

На полгода

Там

Где ты с ней, не бывает снега

Но

Так же холодно

Мне до тебя

Всего лишь три часа

По снежному небу

Я бы и хотела

Но ты с ней

Я бы полетела, но снег…

Я вырвала сердце

Я не чувствую, кажется, ничего

Пусть все катится к черту

И под откос ещё

Мне все равно, даже если

Обрушатся небеса

Все, что вспомню последним – эти твои глаза

Будет вряд ли болеть уже

Нечему же болеть

К лету, может, от этого не останется следа

Я слышала, что без сердца получится не жалеть

А еще бы из памяти вычеркнуть навсегда

Да

Будет снег, одинокая зима

Ik sloeg de deur dicht

Ik heb alles in je auto achtergelaten

Je hart en sigaretten

Nat van tranen

Ik kwam naakt en gebroken naar buiten

Het is alsof je nergens heen gaat

Het verleden achter u laten in uw Porsche

Lijkt voor altijd

Het zal lang pijn doen

Misschien niet leven

Er zullen littekens zijn

En het is tijd om je haar te knippen

mijn zenuwcellen

Dit nummer wordt geschreven

En ik ben nauwelijks zonder hart

Nu een man

Ja

Er zal sneeuw zijn, eenzame winter

Voor een half jaar

Daar

Waar ben je met haar, er is geen sneeuw

Maar

Net zo koud

Ik ben aan jou

Slechts drie uur

Door de besneeuwde lucht

ik zou graag willen

Maar je bent bij haar

Ik zou vliegen, maar de sneeuw...

Ik scheurde mijn hart eruit

Ik lijk niets te voelen

Laat het allemaal naar de hel gaan

En meer bergafwaarts

Het kan me niet schelen, zelfs als

De hemel zal vallen

Het enige wat ik me het laatst herinner zijn die ogen van jou

Het doet geen pijn meer

Niets te kwetsen

Tegen de zomer is er misschien geen spoor meer van

Ik heb gehoord dat het zonder hart geen spijt zal blijken te zijn

En om voor altijd uit het geheugen te wissen

Ja

Er zal sneeuw zijn, eenzame winter