Утомлённое солнце - Иосиф Кобзон

Утомлённое солнце

Нежно с морем прощалось,

В этот час ты призналась,

Что нет любви.

Мне немного взгрустнулось

Без тоски, без печали.

В этот час прозвучали

Слова твои.

Расстаёмся, я не стану злиться,

Виноваты в этом ты и я.

Утомлённое солнце

Нежно с морем прощалось,

В этот час ты призналась,

Что нет любви.

Утомлённое солнце

Нежно с морем прощалось,

В этот час ты призналась,

Что нет любви.

vermoeide zon

Zachtjes afscheid genomen van de zee,

Op dit uur heb je bekend

Dat er geen liefde is.

Ik werd een beetje boos

Geen verdriet, geen verdriet.

Op dit uur klonk

Jouw woorden.

Laten we uit elkaar gaan, ik zal niet boos worden

Jij en ik zijn schuldig.

vermoeide zon

Zachtjes afscheid genomen van de zee,

Op dit uur heb je bekend

Dat er geen liefde is.

vermoeide zon

Zachtjes afscheid genomen van de zee,

Op dit uur heb je bekend

Dat er geen liefde is.