Довоенный вальс - Иосиф Кобзон

Мирное небо над крепостью Бреста,

В тесной квартире счастливые лица,

Вальс, политрук приглашает невесту,

Новенький кубик блестит на петлицах.

Припев:

А за окном, за окном красота новолунья,

Шепчутся с Бугом плакучие ивы.

Год сорок первый, начало июня,

Все ещё живы, все ещё живы, все ещё живы,

Все, все, все.

Смотрит на Невском с афиши Утёсов,

В кинотеатрах идёт «Волга-Волга».

Снова Кронштадт провожает матросов,

Будет учебным поход их недолго.

Припев:

А за кормой, за кормой белой ночи раздумье,

Кружатся чайки над Финским заливом.

Год сорок первый, начало июня,

Все ещё живы, все ещё живы, все ещё живы,

Все, все, все.

Мимо фасада большого театра,

Мчатся на отдых, трезвоня трамваи,

В классах десятых экзамены завтра,

Вечный огонь у Кремля не пылает…

Припев:

Всё впереди, всё пока, всё пока накануне,

Двадцать рассветов осталось счастливых.

Год сорок первый, начало июня,

Все ещё живы, все ещё живы, все ещё живы,

Все, все, все.

Вальс довоенный напомнил о многом,

Вальс воскресил дорогие нам лица,

С кем нас свела фронтовая дорога,

С кем навсегда нам пришлось разлучиться.

Припев:

Годы прошли, и опять за окном тихий вечер,

Смотрят с портретов друзья молчаливо,

В памяти нашей сегодня и вечно

Все они живы, все они живы, все они живы,

Все, все, все.

Vreedzame lucht boven het fort van Brest,

Blije gezichten in een krap appartement,

Waltz, de politieke instructeur nodigt de bruid uit,

Een gloednieuwe kubus schittert op knoopsgaten.

Refrein:

En buiten het raam, buiten het raam is de schoonheid van de nieuwe maan,

Treurwilgen fluisteren met Bug.

Jaar eenenveertig, begin juni,

Nog steeds levend, nog steeds levend, nog steeds levend

Alles, alles, alles.

Kijkt naar Nevsky vanaf de poster van de kliffen,

In de bioscopen is Volga-Volga te zien.

Opnieuw stuurt Kronstadt de matrozen weg,

Hun trainingsreis zal niet lang duren.

Refrein:

En achter de achtersteven, achter de achtersteven van de witte nacht is reflectie,

Meeuwen cirkelen boven de Finse Golf.

Jaar eenenveertig, begin juni,

Nog steeds levend, nog steeds levend, nog steeds levend

Alles, alles, alles.

Voorbij de gevel van het Bolshoi Theater,

Haasten om te rusten, rinkelende trams,

In de tiende klassen zijn morgen examens,

De eeuwige vlam in het Kremlin brandt niet...

Refrein:

Alles is vooruit, alles is nog, alles is de dag ervoor,

Twintig zonsopgangen vertrokken gelukkig.

Jaar eenenveertig, begin juni,

Nog steeds levend, nog steeds levend, nog steeds levend

Alles, alles, alles.

De vooroorlogse wals deed me aan veel dingen denken,

Waltz deed onze dierbare gezichten herrijzen,

Met wie de frontweg ons samenbracht,

Met wie we voor altijd moesten scheiden.

Refrein:

Jaren zijn verstreken, en weer buiten het raam is een rustige avond,

Vrienden kijken zwijgend vanaf portretten,

In onze herinnering vandaag en voor altijd

Ze leven allemaal, ze leven allemaal, ze leven allemaal

Alles, alles, alles.