Старинное танго - Иосиф Кобзон

У меня есть тайна, её знают ветви

Её знают птицы, тени и мосты,

Счастлив тот, кто любит, даже безответно,

Нет любви несчастной, если любишь ты.

Кто любит — тот верит, кто верит — тот жив,

Я ставлю старинное танго.

И руки на плечи мои положив

Танцует со мной моя тайна.

Моя тайна смотрит добрыми глазами,

На ресницах тайны чистый первый снег,

Я хочу, чтоб люди имя тайны знали,

Чтобы мы не прячась были с ней навек.

Я верю — мне тайна прижмётся к плечу,

И скажет, как-будто оттаяв,

Я тайною быть не могу, не хочу,

Я слишком устала быть тайной.

Пусть замрут услышав поезда у станций

Как мне скажет тайна наконец-то: «Да»,

Больше не расстанься, но прошу, останься,

Для меня останься тайной навсегда.

Больше не расстанься, но прошу останься,

Для меня останься тайной навсегда.

Больше не расстанься, но прошу останься,

Для меня останься тайной навсегда.

Ik heb een geheim, de takken weten het

Ze is bekend bij vogels, schaduwen en bruggen,

Gelukkig is hij die liefheeft, zelfs onbeantwoord,

Er is geen ongelukkige liefde als je liefhebt.

Wie liefheeft - hij gelooft, wie gelooft - hij leeft,

Ik doe een oude tango op.

En mijn handen op mijn schouders leggen

Mijn geheim is dansen met mij.

Mijn geheim kijkt met vriendelijke ogen,

Op de wimpers van mysterie, pure eerste sneeuw,

Ik wil dat mensen de naam van het mysterie weten,

Zodat we ons niet voor altijd bij haar verstoppen.

Ik geloof - het geheim zal tegen mijn schouder drukken,

En hij zal zeggen, alsof hij ontdooid is,

Ik kan geen geheim zijn, ik wil het niet,

Ik ben te moe om een ​​geheim te zijn.

Laat ze bevriezen als ze de treinen op de stations horen

Hoe het geheim me uiteindelijk zal vertellen: "Ja"

Ga niet meer weg, maar blijf alsjeblieft,

Blijf voor mij voor altijd een mysterie.

Ga niet meer weg, maar blijf alsjeblieft,

Blijf voor mij voor altijd een mysterie.

Ga niet meer weg, maar blijf alsjeblieft,

Blijf voor mij voor altijd een mysterie.