Нежность - Иосиф Кобзон

Век двадцатый — век больших разлук…

И тебе сейчас трудней, чем мне, —

Ждать труднее, чем идти на риск…

Между нами миллиарды звёзд,

Между нами радиаций яростный дождь,

Но в небо

С далёкой земли

Долетает

Твоя нежность…

Может, надо улететь, чтоб знать,

Сколько в мире алых солнц и лун,

Может, надо улететь, чтоб знать,

Как беспомощно мала земля, —

Но огромна лишь одна земная любовь…

И здесь, во Вселенной,

Меня

Согревает

Твоя нежность.

Я лечу, и на меня глядят

Воспалённые зрачки планет;

Слышу ласковое пенье звёзд, —

Светел голос неземных светил…

Только в мире нет любви

Сильнее земной,

И здесь, во Вселенной,

Меня окрыляет

Твоя нежность…

А тебе ещё осталось ждать

Ровно столько, сколько мне летать…

De twintigste eeuw is een eeuw van grote scheidingen...

En nu is het moeilijker voor jou dan voor mij, -

Wachten is moeilijker dan risico's nemen...

Er zijn miljarden sterren tussen ons

Tussen ons straling woedend regen,

Maar naar de hemel

Van een ver land

vliegen

Jouw tederheid...

Misschien moet je wegvliegen om het te weten

Hoeveel scharlaken zonnen en manen in de wereld,

Misschien moet je wegvliegen om het te weten

Hoe hulpeloos klein is de aarde,

Maar slechts één aardse liefde is enorm...

En hier, in het heelal,

Mij

Verwarmt

jouw tederheid

Ik vlieg en ze kijken naar mij

Ontstoken pupillen van de planeten;

Ik hoor het zachte zingen van de sterren,

De stem van onaardse sterren scheen...

Alleen in de wereld is er geen liefde

Sterker dan de aarde

En hier, in het heelal,

inspireert me

Jouw tederheid...

En je moet nog wachten

Precies zoveel als ik kan vliegen...