Где вы, девушки несмелые? - Иосиф Кобзон

Пять часов.

Окончена работа.

Все вокруг об этом говорят.

В проходную нашего завода

Две березки смуглые глядят.

Мне они сказали «До свидания!»

Пожелали доброго пути.

Я к тебе пришел бы на свидание,

Но не знаю, где тебя найти…

Город пахнет хвойными лесами,

Вижу новых строек корпуса.

Теплый вечер звездными глазами

Заглянул опять в мои глаза.

Может, ты идешь сейчас деревнею?

Может быть, поселком ты идешь?

И простую песню, задушевную

О текстильном городке поешь…

Может быть, идешь ты по Арбату,

И не знаешь ничего о том,

Как живут сибирские ребята

В молодежном городе своем.

Где вы, где вы девушки несмелые?

Приезжайте в город наш весной

Будут нас березки загорелые

Вместе провожать у проходной…

Vijf uur.

Afgemaakt werk.

Iedereen in de buurt heeft het erover.

Naar de ingang van onze fabriek

Twee donkere berkenbomen kijken.

Ze zeiden tegen me: "Tot ziens!"

We wensen je een goede reis.

Ik zou naar je toe komen op een date,

Maar ik weet niet waar ik je kan vinden...

De stad ruikt naar naaldbossen,

Ik zie een nieuwe rompconstructie.

Warme avond met sterrenogen

Weer in mijn ogen gekeken.

Misschien ga je nu door het dorp?

Misschien ga je naar het dorp?

En een eenvoudig lied, soulvol

Je eet over de textielstad...

Misschien loop je langs de Arbat,

En je weet niets over

Hoe Siberische jongens leven

In zijn jeugdstad.

Waar zijn jullie, waar zijn jullie timide meisjes?

Kom in de lente naar onze stad

Er zullen gelooide berkenbomen zijn

Tot ziens bij de checkpoint...