When We Were Writers - Indigo Girls

Look a gift horse in the mouth go get a job

Last best deal I ever got was a quarter for a beer on the quad

Nevilles singing on a makeshift stage you sittin' on a towel in the shade

Came from a foreign town and you smoked a joint with Jackson Browne

What if my pain won’t deliver me

What if my stasis crushes me with boredom

If I read into everything you say to me

I will never get the meaning of your words like when you wrote them

When we were writers when we were fighters

Before we found purpose and made deals with God

Let’s pull an all nighter push wood in the fire

It might just look like smoke in my eyes but I’m still burning inside

Some sailed the calmer seas serial monogamy

Best trip I ever took was on the ship that I wrecked and how I got set free

Strange boy in the Vegas summer

Dancing by the pool to a different drummer

Maybe a heat mirage or a message in camouflage

What if I thought that the best of me

Spending my days doing just fine

To short change my true full capacity

And recognize it just when I was running out of time

When we were writers we were igniters

Blisters to callus to scars from the war

The sentence gets tighter the impact grows wider

When nothing is wasted nor chances denied

I’ve had my day in the sun that’s no lie

But I’m still burning inside

The slings and arrows the passage narrows

The story harrowing the word becomes flesh

Wrestle the beast that leaves you diminished

It’s alright you will never be finished

When you’re a writer when you’re a fighter

Easy to be cruel, better to be kind

Plow through the stalks of your heart’s tinder box

Flint to the rock and you’ll find you’re still burning inside

When we were writers

I’m still burning inside

When we were writers

Kijk een gave paard in de mond ga een baan zoeken

De laatste beste deal die ik ooit kreeg was een kwart voor een biertje op de quad

Nevilles zingt op een geïmproviseerd podium, jij zit op een handdoek in de schaduw

Kwam uit een vreemde stad en je rookte een joint met Jackson Browne

Wat als mijn pijn me niet helpt?

Wat als mijn stagnatie me verplettert van verveling?

Als ik alles lees wat je tegen me zegt

Ik zal nooit de betekenis van je woorden begrijpen zoals toen je ze schreef

Toen we schrijvers waren, toen we vechters waren

Voordat we een doel vonden en deals met God sloten

Laten we de hele nacht hout in het vuur duwen

Het lijkt misschien op rook in mijn ogen, maar ik brand nog steeds van binnen

Sommigen voeren op de kalmere zeeën seriële monogamie

De beste reis die ik ooit heb gemaakt, was op het schip dat ik heb vergaan en hoe ik werd bevrijd

Vreemde jongen in de Vegas-zomer

Dansen bij het zwembad met een andere drummer

Misschien een luchtspiegeling of een bericht in camouflage

Wat als ik dacht dat de beste van mij

Mijn dagen goed besteden

Mijn ware volledige capaciteit kort wijzigen

En herken het net toen ik bijna geen tijd meer had

Toen we schrijvers waren, waren we aanstekers

Blaren tot eelt op littekens van de oorlog

De zin wordt strakker, de impact wordt groter

Wanneer niets wordt verspild of kansen worden ontkend

Ik heb mijn dag in de zon gehad, dat is geen leugen

Maar ik brand nog steeds van binnen

De stroppen en pijlen vernauwt de doorgang

Het verhaal dat het woord verscheurt, wordt vlees

Worstel met het beest dat je verzwakt achterlaat

Het is goed dat je nooit klaar zult zijn

Als je een schrijver bent als je een vechter bent

Makkelijk om wreed te zijn, beter om aardig te zijn

Ploeg door de stengels van de tondeldoos van je hart

Vuursteen naar de rots en je zult merken dat je nog steeds van binnen brandt

Toen we schrijvers waren

Ik brand nog steeds van binnen

Toen we schrijvers waren